Audyt – obliczenia wskaźnika emisji CO2 dla dwóch źródeł ciepła

Audyt – obliczenia wskaźnika emisji CO2 dla pompy ciepła i węzła cieplnego po modernizacji systemu grzewczego

 

Obliczenia wskaźnika emisji CO2  ECO2  wykonuje się na podstawie rozp. z lutego 2015 r. dotyczącego świadectw energetycznych.

Przykład

W wielorodzinnym budynku zaplanowano przeprowadzenie modernizacji systemu ogrzewania , polegającej na zastosowaniu, obok dwufunkcyjnego węzła cieplnego zasilanego ciepłem sieciowym z elektrociepłowni, także pompy ciepła. Naszym celem będzie obliczenie wskaźnika emisji CO2  ECO2  , średnich wartości cząstkowych sprawności źródła ciepła oraz zapotrzebowania na ciepło po zakończeniu modernizacji instalacji c.o.

Dane początkowe:

Q0,co = 900 GJ – całkowita energia użytkowa przed modernizacją przeznaczona na cele grzewcze.

Wariant 1 – System grzewczy

Oznaczenia:

cyfra 1 – znajdująca się jako ostatni indeks symbolu oznacza węzeł cieplny, np. Qk,H,oze,1

cyfra 2 – znajdująca się jako ostatni indeks symbolu oznacza pompę ciepła, np. Qk,H,oze,2

Tabela 1. Parametry źródeł ciepła

Nazwa źródła energii Zakładany udział procentowy źródła ciepła Sprawność wytwarzania
Węzeł cieplny   x1,co,1  = 15 % η1,co,1 = 0,99
Pompa ciepła       x1,co,2  = 85 % η1,co,2 = 4,00
Wspólne sprawności dla obu źródeł ciepła Sprawności instalacji
Regulacji i wykorzystania η1,H,e = 0,88
Przesyłu η1,H,d = 0,80
Akumulacji η1,H,s = 1,00

 

Obliczenie zapotrzebowania na energię końcową dla pompy ciepła Q1,co,1  i dla węzła cieplnego Q1,co,2  .

Korzystając ze wzoru na całkowitą sprawność η1,H,tot = η1,H,g * η1,H,e * η1,H,d * η1,H,s mamy:

η1,H,tot,1   = 0,99 * 0,88 * 0,80 * 1,00 = 0,70 – dla węzła cieplnego

η1,H,tot,2   = 4,00 * 0,88 * 0,80 * 1,00 = 2,82 – dla pomy ciepła

Teraz można obliczyć zapotrzebowanie na całkowitą energię końcową po modernizacji Q1,co. Jest to suma energii końcowej dla węzła cieplnego Q1,co,1 oraz pomy ciepła Q1,co,2 , obliczonych według poniższych wzorów:

Q1,co,1 = Qk,H,1 = Q0,co* x1,co,1 / η1,H,tot,1 = 900 * 0,15/0,70 = 192,86 GJ/rok

Q1,co,2 = Qk,H,2 = Q0,co* x1,co,2 / η1,H,tot,2  = 900 * 0,85/2,82 = 271,28 GJ/rok

Qk,H = Q1,co = Q1,co,1+ Q1,co,2 = 192,86 + 271,28= 464,14 GJ/rok

Powierzchnia Af wynosi 3000 m2.

Jak wiadomo, w audycie pomija się system chłodzenia, oświetlenia i energię pomocniczą. Jednak w przedstawionym przykładzie dla uproszczenia pominięto również system ciepłej wody użytkowej.

Dlatego w naszych obliczeniach wzór przyjmie następującą postać:

ECO2 = ECO2,H = (36 * 10-7 * Qk,H * We,H ) / Af

gdzie Qk,H = Q1,co = Qk,H,1 +   Qk,H,2  

stąd mamy:

ECO2,H = 36 * 10-7 * (Q1,co,1 * We,H,2  + Q1,co,2 * We,H,2 ) / Af

Aby otrzymać wartość i jednostki zgodnie z rozp MIiR trzeba jeszcze przeliczyć GJ na kWh , czyli pomnożyć przez 277,78:

ECO2 = ECO2,H = 36 * 10-7 * (192,86 GJ/rok * 277,78 * 93,87 tCO2/TJ  + 271,28 GJ/rok * 277,78 * 225,56 tCO2/TJ  ) / 3000 m2 =

= 36 * 10-7 * (53572,65 kWh * 93,87 tCO2/TJ  + 75356,16 KWh * 225,56 tCO2/TJ  ) / 3000 m2 = 36 * 10-7 * (5 028 864, 66 +16 997 335,45) /  3000 m2 = 79,2943 tCO2/rok    3000 m2 = 0,02643 tCO2/(m2 * rok)  

3-Eco2

Rysunek1. Wyniki ECO2  obliczony  programie ArCADia-TERMO 6.4

Podsumowanie

Obecna wersja programu ArCADia-TERMO 6.4 wspomaga wykonanie obliczeń wskaźnika ECO2 dla dwóch źródeł ciepła w audycie energetycznym.

Kartę audytu trzeba ręcznie wypełnić wpisując obliczoną wartość wskaźnika ECO2   .

Audyt- obliczanie kosztów energii dla dwóch źródeł ciepła

Obliczanie w audycie energetycznym i remontowym planowanych kosztów zmiennych i stałych energii dla dwóch źródeł ciepła w systemie grzewczym budynku po modernizacji.

Obliczanie w audycie energetycznym i remontowym planowanych kosztów zmiennych i stałych energii dla dwóch lub większej liczby źródeł ciepła jest zagadnieniem dość skomplikowanym i wbrew pozorom nieoczywistym.

Przykład:

Obliczenie średnioważonych kosztów energii dla budynku, w którym zużycie energii użytkowej przed modernizacją wynosi 900 GJ. Celem modernizacji jest dodanie pompy ciepła jako dodatkowego źródła ciepła obok już istniejącego węzła cieplnego. Planowany udział energii użytkowej przekazanej po modernizacji przez węzeł cieplny wynosi 60%, a przez pompę ciepła 40%.

Koszt 1GJ ciepła sieciowego wynosi 25,25 zł, a energii elektrycznej 166,67 zł. Koszt 1 MW mocy zamówionej ciepła sieciowego  wynosi 9000 zł/(MW* m-c).

Warto podkreślić, że kluczowe znaczenie w obliczeniach ma określenie rodzaju energii jakiej dotyczy udział procentowy, a jest nią energia użytkowa, a nie końcowa, i nie jest to obojętne, jakby się mogło wydawać.

Wzór na roczne oszczędności energii dla celów ogrzewania

wzor18

Przekształćmy nieco formę tego wzoru na bardziej czytelną, wykorzystując w tym celu przecinki:

ΔOr,co= ( x0 *wt,0 * wd,0* Q0,co*O0,z0  –  x1 *wt,1 * wd,1* Q1,co*O1,z1) +         + 12 (y0 * q0,m * O0,m – y1 * q1,m * O1,m) +12 (Ab0 – Ab1)

Dla węzła cieplnego mamy przed i po modernizacji:

indeks 1 –  użyty na końcu zmiennej oznacza węzeł cieplny
indeks 2  – użyty na końcu zmiennej oznacza pompę ciepła

x0,1=1,0 ;       x1,1=0,6 – udział zapotrzebowania na ciepło użytkowe
y0,1=1,0 ;       y1,1=0,6 – udział zapotrzebowania na moc
η0,1 =0,99*0,88*0,80= 0,70 – przewody c.o. niezaizolowane
η0,2 = 1,00 – brak źródła ciepła przed modernizacją
η1,1 =0,99*0,88*0,96= 0,84 – przewody c.o. zaizolowane
η1,2 =4,0*0,88*0,96*1,0= 3,38 – przewody c.o. zaizolowane

ΔOr,co,1= ( x0,1 *wt,0 * wd,0* Q0,co*O0,z0,1 –  x1,1 *wt,1 * wd,1*   Q1,co*O1,z1,1) +      
         + 12 (y0,1 * q0,m * O0,m – y1,1 * q1,m * O1,m) +12 (Ab0 – Ab1) =

   =1,0 * 1,0 *1,0 *900*25,25 /0,70 – 0,6 * 1,0 *1,0 *900*25,25 /0,84  + 12 * (1,0 *0,1136 * 9000 – 0,6 *0,1136 * 9000) + 12*(0-0) = 32464,28 – 16232,14 + 4907,52 = 21139,66 zł/rok

Dla pompy ciepła mamy:

x0,2=0,0 ;       x1,2=0,4 – udział zapotrzebowania na ciepło użytkowe

y0,2=0,0 ;       y1,2=0,0 – udział zapotrzebowania na moc

η0,2 =1,0*0,88*0,80*1,0 = 0,70 – przewody c.o. niezaizolowane

1,0 = oznacza brak pompy ciepła ( bo dla urządzenia, którego nie ma przyjmuje się wartość sprawności 1,0)

ΔOr,co,2= ( x0,2 *wt,0 * wd,0* Q0,co*O0,z0,2 –  x1,2 *wt,1 * wd,1* Q1,co*O1,z1,2) +  12 (y0,2 * q0,m * O0,m – y1,2 * q1,m * O1,m) +12 (Ab0 – Ab1) = 0,0 * 1,0 *1,0 *900*166,67 /0,70 – 0,4 * 1,0 *1,0 *900*166,67/3,38 + 12 * (0,0 *0,1136 * 0 – 0,0 *0,1136 * 0) + 12*(0-0) = 0 – 17751,83 + 0 = -17751,83 zł/rok

Całkowite roczne oszczędności kosztów wynoszą:

ΔOr,co= ΔOr,co,1 + ΔOr,co,2 = 21139,66 – 17751,83 = 3387,83 zł/rok

Teraz wykonajmy obliczenia średnich wartości dla obu systemów, czyli dla pojedynczego systemu, reprezentującego zarówno węzeł cieplny jak i pompę ciepła:

x0=1,0 ;          x0=1,0 – udział zapotrzebowania na ciepło
y0=1,0 ;         y0=1,0 – udział zapotrzebowania na moc

Q1,co=900*0,6/0,84 + 900*0,4/3,38 = 642,86 + 106,51 = 749,37

Wartości w kolorze niebieskim są po to obliczone, aby mogły zostać wpisane do programu ArCADia-TERMO. Są to wartości, które są głównym celem obliczeń.

Obliczenie po modernizacji udziału obu źródeł energii w kosztach:

  • węzeł cieplny: 642,86/ 749,37= 0,858 = 85,8 %
  • pompa ciepła: 106,51/ 749,37= 0,142 = 14,2 %

Średnia sprawność po modernizacji dla obu źródeł energii wynosi:

η1 = 900/749,37=  1,20

η1,g=1,42 – średnia sprawność  źródła ciepła (węzeł cieplny + pompa ciepła)

O1,z = 45,34 zł/GJ

η0 =0,99*0,88*0,80*1,0= 0,70 – przewody c.o. niezaizolowane

η1 = 4,0*0,88*0,96*1,0= 3,38 – przewody c.o. zaizolowane

ΔOr,co = ( x0 *wt,0 * wd,0* Q0,co*O0,z0 –  x1 *wt,1 * wd,1* Q1,co*O1,z1) +               + 12 (y0 * q0,m * O0,m – y1 * q1,m * O1,m) +12 (Ab0 – Ab1) =

         =1,0 * 1,0 *1,0 *900* 25,25/0,70 – 1,0 * 1,0 *1,0 *900* 45,34 /1,20 + 12 * (1,0 *0,1136 * 9000 –  0,6 *0,1136 * 9000) + 12*(0-0) = 32464,28 – 34005,00 + 4907,52 = 3366,08 zł/rok

Ponieważ założono, że koszt mocy zamówionej dla energii elektrycznej wynosi zero, dlatego obliczenie średniej miesięcznej wartości opłaty stałej O1m (związanej z dostarczaniem czynnika grzewczego dla węzła cieplnego) odnoszącej się do kosztu 1MW mocy zamówionej wynosi:

O1m= y0,1 * O1,m =0,6 * 9000 zł/(MW* m-c) = 5400 zł/(MW* m-c)

Ponieważ założono, że koszt mocy zamówionej dla energii elektrycznej wynosi zero, dlatego obliczenie średniej miesięcznej wartości opłaty stałej O1m (związanej z dostarczaniem czynnika grzewczego dla węzła cieplnego) odnoszącej się do kosztu 1MW mocy zamówionej wynosi:

O1m= y0,1 * O1,m =0,6 * 9000 zł/(MW* m-c) = 5400 zł/(MW* m-c)

Ponieważ w programie ArCADia-TERMO dlatego obliczenie średniej ceny energii nie jest trudne.

9-kalkulator-1

Rysunek 1. Kalkulator energii. Obliczenie średniej ceny energii

 

Na rysunku 2 przedstawiono planowane średnie koszty zmienne i stałe miesięczne energii dla wariantu modernizacji systemu grzewczego.

koszty 1

Rysunek 2. Wprowadzone koszty energii w programie ArCADia-TERMO 6.4

Po wprowadzeniu wszystkich danych, wartość rocznych oszczędności kosztów obliczona przez program ArCADia-TERMO 6.4 wynosi ΔOr,co =3497,48 zł/rok, rys. 3. Natomiast obliczona (powyżej) pierwszą metodą wartość ΔOr,co = 3387,83 zł/rok , a drugą ΔOr,co = 3366,08 zł/rok. Jak można się domyślić niewielkie różnice wynikają tylko z różnej dokładności obliczeń.

Sprawnosc_srednia_2

Rysunek 3. Wyniki obliczeń w programie ArCADia-TERMO 6.4

Podsumowanie

  1. Obliczenia kosztów energii dla dwóch lub większej liczby źródeł ciepła są nieco bardziej skomplikowane.
  2. Przy obecnych kosztach energii opłacalne jest zastosowanie pompy jako dodatkowego obok węzła cieplnego źródła ciepła wtedy, gdy udział pompy ciepła w dostarczeniu energii wynosi nie więcej niż około 40%.
  3. Obliczenia średnich kosztów energii oraz średniego zużycia ciepła zależy od sprawności nie tylko źródła ciepła, ale przede wszystkim od sprawności całkowitej każdego systemu ogrzewania.
  4. Średni koszt energii zł/GJ dla dwóch lub więcej źródeł energii zależy także od sprawności całkowitej instalacji, dlatego odnosi się do zużycia poszczególnych rodzajów energii końcowej, a nie użytkowej.
  5. W przypadku jednego źródła energii koszt energii zł/GJ nie zależy od sprawności instalacji i jest taki sam zarówno dla energii użytkowej jak i końcowej.
  6. Należy pamiętać, że w audycie jednostką ciepła jest GJ, dlatego korzystając ze wzorów na energię końcową Qk podanych w rozp. MIiR z lutego 2015 r., dotyczącego wykonywania świadectw energetycznych trzeba przeliczyć kWh na GJ.

 

Nowelizacja rozporządzenia dotyczącego audytów

Dnia 27 października 2015 r. weszło w życie nowe rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 3 września 2015 r., zmieniające rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 17 marca 2009 r. w sprawie szczegółowego zakresu i form audytu energetycznego oraz części audytu remontowego, wzorów kart audytów, a także algorytmu oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. Wprowadzone zmiany dotyczą m.in.:

– powołania się na ustawę z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków oraz aktualne rozporządzenie w sprawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej i świadectw charakterystyki energetycznej;

– modyfikacji algorytmów obliczeń zapotrzebowania na ciepło po modernizacji, polegających na zastąpieniu oporu cieplnego R [(m2K)/W] przegród współczynnikiem przenikania ciepła U [W/(m2K)];

22

– zmian we wzorach kart audytu energetycznego i remontowego;

23

– zastąpienia zapisu o minimalnych oporach cieplnych R, jakie muszą spełniać przegrody po modernizacji, poprzez odesłanie do wartości wymaganego współczynnika przenikania ciepła U podanych w warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie;

24

25

– wprowadzenia udziału odnawialnych źródeł energii;

– ujednolicenia nomenklatury.

Zmiany te były konieczne głównie z tego względu, że poprzednie rozporządzenie z 17 marca 2009 r. powoływało się na nieaktualne już rozporządzenie MI z 6.11.2008 r. w sprawie metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów świadectw ich charakterystyki energetycznej. Wprowadzone zmiany idą w dobrym kierunku i nie powinny powodować większych komplikacji osobom sporządzającym audyty oraz weryfikatorom.

Audyt – nowy projekt rozporządzenia 2015

Audyt – nowy projekt rozporządzenia w 2015 roku

W dniu 6 marca 2015 roku został przez Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju opublikowany projekt rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie z 17 marca 2009 roku w sprawie szczegółowego zakresu i form audytu energetycznego oraz części audytu remontowego, wzorów kart audytów, a także algorytmu oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.

1) Jedną z najważniejszych zmian jest  wykonanie obliczeń zapotrzebowania na moc i ciepło z wykorzystaniem nie oporu cieplnego przegród R, ale współczynnika przenikania ciepła Uc , odnoszącego się do wartości podanych w aktualnych Warunkach technicznych.

Jest to słuszne podejście, ponieważ określa dokładne maksymalne wartości współczynnika U w ciągu najbliższych 6 lat.

2) Podano też definicję  średniej wieloletniej temperatury miesiąca te(m),
gdzie te  – to średnia wieloletnia temperatura miesiąca m,
a w przypadku stropów nad nieogrzewanymi piwnicami lub pod nieogrzewanymi poddaszami  te  ,  to temperatura wynikająca z obliczeń bilansu cieplnego budynku wyrażona  °C.

Inne zmiany dotyczą:

3) jednostkowego wskaźnika udziału energii odnawialnej Uoze [%]

4) dostosowania do obowiązujących przepisów definicji temperatury obliczeniowej wewnętrznej w ogrzewanych pomieszczeniach – two wyrażonej °C;

5) ujednolicenia nazewnictwa związangoe m.in. z przygotowaniem ciepłej wody użytkowej, systemem grzewczym, powierzchnią ogrzewaną, uzupełniono dane i wzory o sprawność systemu przygotowania ciepłej wody użytkowej;

Podsumowanie

– Proponowane przez MIiR zmiany idą w dobrym kierunku i powinny być przyjęte przez środowisko audytorów z pełną akceptacją.

Audyt – nowe obliczenia w programie ArCADia-TERMO

Audyt – nowe obliczenia w programie ArCADia-TERMO

 

Wejście w życie z dniem 1 stycznia 2014 roku nowych warunków technicznych WT 0214 oraz rozporządzenia z dnia 3 czerwca 2014 roku w sprawie nowej metodologii obliczania wskaźnika energii pierwotnej EP wymusiło zmiany wykonywania audytów.

Na szczęście audytor ma prawo korzystać z tych norm i rozporządzeń, które uznaje za najbardziej prawidłowe dla danego rodzaju obliczeń.

Aby wykonać audyt w programie ArCADia-TEMO zaleca się zastosowanie ustawień (menu Ustawienia ->Opcje-> Wybór obliczeń (rys. 1.).

Na szczególną uwagę zasługuje wybór (do obliczeń zapotrzebowania na ciepło budynku) normy PN-EN 13790:2009 zamiast rozp. MiiR 2014, z powodu konieczności wzięcia pod uwagę obliczeń wentylacji z projektu instalacji wentylacji, a nie wg tabel podanych w rozporządzeniu MIiR 2014.

g12_5_rys.1
Rysunek 1. Zalecane ustawienia obliczeń audytu w programie ArCADia-TEMO

    • Powierzchnia Af
      Powierzchnia Af – jest to powierzchnia o regulowanej temperaturze. Obliczana powinna być wg rozp. z dnia 3.06.2014 r., czyli do wysokości 1,40 m pomieszczenia – pomijana, od 1,40 do 2,20 – tylko połowa, a powyżej 2,20 – 100% powierzchni.
    • Wentylacja
      Praktyka pokazała, że obliczenia strumienia powietrza wentylacyjnego NIE wykonuje się wg metody podanej w rozp. z dnia 3.06.2014 r. Należy korzystać z metody podanej w normie PN-EN 13790:2009 lub z krotności wymian powietrza, czyli tak jak dotychczas. Wynika to z faktu, że metoda opierająca się na powierzchni o regulowanej temperaturze często nie daje rzeczywistych wartości strumienia powietrza wentylacyjnego, potrzebnych do obliczeń modernizacyjnych.
    • Zyski wewnętrzne
      Dla budynków mieszkalnych i opieki zdrowotnej obliczenia zysków wewnętrznych powinno się wykonuje się wg rozp. z 3.06.2014 r. Natomiast, dla pozostałych budynków lepsza wydaje się metoda szczegółowa, oparta o dane z projektu budowlanego lub na podstawie całościowej inwentaryzacji . Jedynie w sytuacji, gdy brak jest miarodajnych danych, wtedy należy posłużyć się wzorami podanymi w tabeli 26 rozp. z 3.06.2014 r. Oczywiście, dla budynków produkcyjnych (przemysłowych) odpowiednia jest tylko metoda Szczegółowa.
    • Zyski od nasłonecznienia
      Tutaj metoda godzinowa wg rozp. z 3.06.2014 r. – jako najbardziej dokładna – wydaje się mieć, jako jedyna zastosowanie praktyczne.
    • Pojemność cieplna
      Dla typowych przegród wewnętrznych zdecydowanie dominuje uproszczona oparta o normę PN-EN 13370, bazująca tylko na dwóch parametrach takich jak ciężar budynku i jego powierzchnie ogrzewaną. Jedynie w sytuacji, gdy przegrody wewnętrzne są bardzo szerokie (grube) lub wykonane z płyt kartonowo-gipsowych, wtedy powinna być zastosowana metoda szczegółowa opisana w rozp. z dnia. 6.11.2008 r.
    •  Zapotrzebowanie na ciepłą wodę użytkową
      Obliczenia zapotrzebowania na ciepło i moc wykonuje się wg rozp. z 3.06.2014 r.

 

Rysunek 2. Obliczenia zapotrzebowania na ciepło i moc w programie ArCADia-TERMO
Na koniec warto przypomnieć, że MIiR planuje zmianę metodologii zastosowanej w obliczeniach audytów. Wydaje się, że przyszedł czas na bardziej radykalne obliczenia – obejmujące chłodzenie i oświetlenie.

Projekt rozporządzenia MIiR z dn. 1.10.2014 r. w sprawie Audytu – komentarz i uwagi

Projekt rozporządzenia MIiR z dn. 1.10.2014 r. w sprawie Audytu – komentarz i uwagi

 

W dniu 1 października 2014 r. został opublikowany projekt rozporządzenia MIiR zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu i form audytu energetycznego oraz części audytu remontowego, wzorów kart audytów, a także algorytm oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.

Ponieważ rozporządzenie zawiera tylko poprawki, dlatego liczy zaledwie 10 stron A4.  I dobrze.

W tym artykule zostanie przestawiona lista sugestii i uwag, które proponuję, aby można było w sposób jednoznaczny wykonywać obliczenia i generować raporty audytu. Zostaną one, wraz ze szczegółowym uzasadnieniem, przesłane do ministerstwa MIiR.

Uwaga nr 1

Strona 2.
Tabela 2. KARTA AUDYTU ENERGETYCZNEGO BUDYNKU
Dane ogólne

wiersze 5, 6 : Dopisać w obu wierszach na końcu: Af
lub
podać, że chodzi o powierzchnię całkowitą netto Anetto wg projektu
(po wykładzinie) i powierzchnię Af

Uwaga nr 2
Strona 2.
Tabela 2. KARTA AUDYTU ENERGETYCZNEGO BUDYNKU

Jest: 2. Współczynniki przenikania ciepła przez przegrody budowlane [W/m2K]

Powinno być: 2. Współczynniki przenikania ciepła przez przegrody budowlane [W/m . K]

Uwaga nr 3
Strona 2.
Tabela 2. KARTA AUDYTU ENERGETYCZNEGO BUDYNKU

2. Współczynniki przenikania ciepła przez przegrody budowlane [W/m2 K]

Do listy przegród dodać pozycje:
7. Dach/stropodach/strop zewnętrzny
8. Strop nad piwnicą lub kondygnacją nieogrzewaną
9. Drzwi i okna wewnętrzne między częścią ogrzewaną i nieogrzewaną budynku

Doprecyzować wiersz 5.
Jest: Okna, drzwi balkonowe
Powinno być: Okna zewnętrzne ( w tym połaciowe, świetliki) lub drzwi balkonowe

Uwaga nr 4
Strona 3.
Tabela 2. KARTA AUDYTU ENERGETYCZNEGO BUDYNKU
2. Sprawności składowe systemu grzewczego

Wartości sprawności oraz przerw na ogrzewanie powinny być podane w postaci dziesiętnej,a nie w procentach.

Uwaga nr 5
Strona 3.
Tabela 2. KARTA AUDYTU ENERGETYCZNEGO BUDYNKU
2. Charakterystyka energetyczna budynku

Wiersze od 1 do 8.

Uwaga 5.1.
Termin „ciepło” zamienić na ”energia”.

Uwaga 5.2.
Podać symbole wartości i wskaźników dla parametrów opisanych w każdym wierszu oraz doprecyzować opisy.

Uwaga nr 6
Strona 5 i 6.
Strona 5 – wzór nr 3 oraz strona 6 – akapit pierwszy- ptk. a, ptk. c (wzór 5) i opis wzoru 5

Jest: U
Powinno być: Uc.

Uwaga nr 7
Strona 6.
Opis parametru Lg
Jest: w sezonie grzewczym
Powinno być: w okresie roku

Uwaga nr 8
Strona 7.
Opis parametru Qinf
Jest: niepożądanego
Powinno być: dodatkowego

Uwaga nr 9
Strona 8

1) Zamienić kolejność wiersza 7 i z 8.
2) EK i EP jak w uwadze nr 5.

Uwaga nr 10
Strona 9

Tabele 3 poprawić lub podzielić na dwie tabele oraz podać parametry zapotrzebowania na energię (ciepło).

Uwaga nr 11
Należy rozważyć ograniczenie zastosowania rozporządzenia MIiR z dnia 3 czerwca 2014 r. w sprawie metodologii świadectw energetycznych w zakresie obliczeń straty ciepła przez wentylację oraz rozważyć obliczenia dla wentylacji hybrydowej.

Gdy tylko nowe rozporządzenie zostanie podpisane przez ministra MIiR wtedy użytkownicy programu ArCADia-TERMO otrzymają nową zaktualizowaną wersję. Mam nadzieję, że już w styczniu 2015 roku…


Podsumowanie

1. Przedstawione rozwiązania idą w dobrym kierunku, ponieważ:
a) odwołują się do nowego rozporządzenia MIiR z dnia 3 czerwca 2014 r. w sprawie metodologii świadectw energetycznych,
b) ujednolicają wartości parametrów przegród do bieżących warunków technicznych, które będą zmieniać się w okresie od chwili obecnej do 1 stycznia 2021 r.
c) wprowadzają nowe wskaźniki takie jak EK, EP i Uoze
d) ujednolicają nazewnictwo związane m.in. z przygotowaniem ciepłej wody użytkowej
2. Ponieważ jest to pierwsza wersja projektu, to wymaga ona wielu jeszcze zmian, poprawek i doprecyzowań, aby była zgodna z innymi przepisami prawa i bez problemu stosowalna w praktyce.

Audyt – grupowanie przegród i tworzenie wariantów do modernizacji

Pełny tytuł:
Audyt- grupowanie przegród przeznaczonych do modernizacji oraz tworzenie wariantów docieplenia przegród i wymiany stolarki w programie ArCADia-TERMO PRO
.

W tym artykule zostaną poruszone dość częste problemy występujące podczas wykonywania audytu energetycznych i remontowych.

Problem numer 1 – brak widocznych wszystkich lub niektórych przegród (np. ściana zewnętrzna, strop wewnętrzny czy okna) przeznaczonych do modernizacji w etapach Ściany, stropy, stropodachy oraz Okna, drzwi, wentylacja.

a)      pierwszym powodem (bardzo mało prawdopodobnym) jest brak zdefiniowanej przegrody w etapie Definicje przegród. Aby go rozwiązać trzeba zdefiniować dany typ przegrody.

b)      drugim powodem ( czasem występującym) użycie danej przegrody tylko w obliczeniach zapotrzebowania na ciepło QH,nd w etapie Strefy cieplne. Błąd ten najczęściej popełniają osoby, które pierwszy raz wykonują audyt i uważają, że zakres obliczeń cieplnych w świadectwach energetycznych i audycie jest taki sam lub bardzo podobny.

c)      trzecim powodem (najczęstszym i dotyczącym przegród wewnętrznych np. ściany między garażem nieogrzewanym i częścią ogrzewaną) jest zdefiniowanie przegród tylko w części ogrzewanej budynku w etapie Starty ciepła i Strefy cieplne. Rozwiązaniem jest wprowadzenie przegród w pomieszczeniach nieogrzewanych zarówno w etapie Straty ciepła jak i Strefy cieplne, po wybraniu opcji wg PN-EN ISO 13789, rys. 1.

7a-PN-EN ISO 13789

Rysunek 1. Zdefiniowane przegrody w etapie Straty ciepła po wybraniu sposobu obliczeń wg normy PN-EN 13789

Problem numer 2 – grupowanie przegród przeznaczonych do modernizacji.
Czasem, tak się zdarza, że trzeba zdefiniować wiele typów przegród o bardzo podobnym lub identycznym współczynniku przenikania ciepła U, ale różniących się innymi parametrami lub sposobem wykorzystania.

a)      Rozwiązanie pierwsze – to wykonanie wariantów dla każdej przegrody. Pomysł ten jest dobry tylko wtedy gdy liczba danego typu ( np. ścian zewnętrznych) przegród nie jest duża ( do 3).

b)      Rozwiązanie drugie – pogrupowanie przegród w celu wyeliminowania zbyt dużej liczby wariantów.   Pomysł ten jest bardzo praktyczny w przypadku konieczności modernizacji wielu typów okien niewiele różniących się wymiarami lub powierzchnią oszklenia, czyli wtedy gdy wartość ich współczynnika przenikania U jest zbliżona. Z taką sytuacją mamy najczęściej do czynienia w budynkach wielorodzinnych. W ten sposób , zamiast np. 15 typów okien przeznaczonych do modernizacji można je pogrupować na 3 lub 4 grupy, które będą modernizowane. Tak więc ostatecznie będą 3 lub 4 warianty a nie 15 wariantów, rys. 2.

Po kliknięciu prawyn przyciskiem myszy na nazwie typu przegrody (np. Okna zewnętrzne, rys. 3) , pojawi się okienko zawierające pozycję Dodaj grupę, rys. 2.

7b-Dodaj grupe

Rysunek 2. Dodaj grupę

Po utworzeniu grupy o nazwie Okna – U 2,70 można przesunąć okna przeznaczone do modernizacji o podobnej wartości współ. U, rys. 2 i 3.

7c-Grupa okna

Rysunek 3. Przesunięcie przegród do grupy Okna – U 2,70

7d-Grupa okna 1

Rysunek 4. Zawartość grupy Okna – U 2,70 po przesunięciu do niej okien

 

Problem numer 3 – tworzenie wariantów docieplenia przegród zewnętrznych i wewnętrznych. W programie ArCADia-TERMO PRO optymalnym wariantem, zawierającym najniższą wartość SPBT, powinien być zawsze wariant przedostatni. Program sam, automatycznie dobiera, biorąc od uwagę podane przez użytkownika stopniowanie grubości, pierwszą (najmniejszą) grubość docieplenia, która spełnia warunek minimalnego oporu przegrody Rmin. Stąd minimalna liczba podwariantów musi wynosić 2. Ale czasem wynosi 3 lub nawet 4. Większa niż 4 liczba podwariantów w praktyce prawie się nie zdarza, rys. 5. Zielonym krzyżykiem wybiera się materiał izolacji termicznej i tworzy się pierwszy wariant.

7e-Docieplenie

Rysunek 5. Tworzenie pozostałych wariantów docieplenia przy użyciu przycisku 7f-Nieb_strza

Dzięki pogrupowaniu przegród ilość końcowych wariantów zmniejszyła się do 4 (rys. 6) zamiast 6.

7g_warianty

Rysunek 6. Lista końcowych wariantów przeznaczonych do modernizacji.

1 2 3