Tag: świadectwo energetyczne

Pomieszczenia nieogrzewane a świadectwo energetyczne budynków biurowych

Pomieszczenia nieogrzewane a świadectwo energetyczne budynków biurowych

Projektując nowoczesne biurowce o dużej powierzchni biurowej często mamy problem ze spełnieniem warunku EPmax. Gdy obliczona wartość wskaźnika EP znacznie przekracza EPmax wtedy warto rozważyć bardziej radykalne rozwiązanie jakim jest przekształcenie pomieszczeń nieogrzewanych w ogrzewane.

Najlepszym rozwiązaniem jest wtedy wzięcie pod uwagę podziemnego garażu nieogrzewanego i przekształcenie go w pomieszczenie ogrzewane o temperaturze 5 lub nawet 8 stopni. Wymaga to jedynie zastosowania:

a)    automatycznie zamykanej bramy wjazdowej, ponieważ pomieszczenie ogrzewane nie może być pomieszczeniem stale czy okresowo otwartym,

b)    nawiewu ciepłego powietrza , do którego wytworzenia trzeba wykorzystać nadmiar ciepła wewnętrznego, odzyskanego i pochodzącego w sumie od: ciepła utajonego i jawnego pracowników zatrudnionych w części biurowej oraz urządzeń biurowych i oświetlenia w części biurowej.

Oczywiście ilość pracowników musi być dość dużą (powyżej 100 osób), aby całe przedsięwzięcie było opłacalne. Na szczęście w dużych biurowcach liczba pracowników biurowych często przekracza kilkaset, a nawet kilka tysięcy, co z powodzeniem umożliwia ogrzanie nie tylko małych, ale też dużych powierzchni nieogrzewanych.

W programie ArCADia- TERMO uwzględnienie odzyskanego ciepła z innych pomieszczeń (także od produkcji) można wykonać na dwa sposoby, poprzez:

  1. zwiększenie zysków wewnętrznych pomieszczenia (np. garażu)w etapie Strefy cieplne w zakładce Zyski wewnętrzne, tak aby inne systemy grzewcze w pomieszczeniu były zbędne QH,nd=0 kWh/rok. Podobnie jak zyski od technologii.
  2. dodanie w etapie Ogrzewanie i wentylacja źródła ciepła i określenie jego udziału procentowego w systemie grzewczym- najczęściej na 100%, przyjmując dla niego wartość współczynnika nakładu wH = 0. Wtedy wartość Q H,nd dla danego pomieszczenia mysi być większa niż 0 kWh/rok.

Pierwszy sposób wymaga wcześniejszego obliczenia przez instalatorów ilości odzyskanego ciepła z uwzględnieniem strat ciepła na przesyle i sprawności odzysku ciepła oraz dodania w etapie Ogrzewanie i wentylacja źródła ciepła i określenie jego udziału procentowego na 100% w systemie grzewczym, przyjmując dla niego wartość współczynnika nakładu wH = 0.

Natomiast drugi sposób wymaga jedynie obliczenia rzeczywistego zapotrzebowania na ciepło Q H,nd bez uwzględnienia ciepła z odzysku (lub odpadowego z części produkcyjnej) i dodania w etapie Ogrzewanie i wentylacja źródła ciepła i określenie jego udziału procentowego na 100% w systemie grzewczym, przyjmując dla niego wartość współczynnika nakładu wH=0. Przykład ustawień pokazano na rysunku 1.

7h_Odzysk

Rysunek 1.  Przykładowe ustawienia źródła ciepła z odzysku w etapie Ogrzewanie i wentylacja.

Pomimo, że system grzewczy oparty jest na gazie ziemnym to współczynniki nakładu wH powinien wynosi ć zero dla garażu, ponieważ jest to ciepło odpadowe.

Ze względu na to, iż nawiew i wywiew ciepłego powietrza jest wymuszony przez pracę wentylatorów, dlatego w obu przypadkach należy podać taką samą energię pomocniczą na wentylatory.

 

Podsumowanie

Choć oba sposoby prowadzą do tego samego celu i wyniku, to jednak sposób 2 wydaje sie bardziej przejrzysty i zrozumiały, ponieważ dokładniej opisuje straty ciepła na przesyle i odzysku.

Różnica między wewnętrznymi zyskami ciepła od technologii a odzyskiem ciepła z technologii (lub biur) jest taka, że w pierwszym przypadku system grzewczy (poza ogrzewaniem awaryjnym) jest całkowicie zbędny (np. w piekarni), a w drugim przypadku system ogrzewczy musi być zainstalowany na stałe, ponieważ zapewnia odzysk ciepła nadmiaru ciepła z innych pomieszczeń i przekazuje oraz rozprowadza go dalej.

Przy czym koszt ogrzewania ciepłem z odzysku z innych pomieszczeń sprowadza się tylko kosztów energii pobieranych przez urządzenia pomocnicze do przesyłu ciepła, czyli wentylatorów (a czasem pomp obiegowych).

Świadectwo energetyczne dla budynku wielofunkcyjnego w programie ArCADia-TERMO- wskaźnik EPmax

W niniejszym artykule skoncentrujemy się głównie na zdefiniowaniu budynku wielofunkcyjnego i ustawieniu dla niego wskaźników EPmax w programie ArCADia-TERMO.

Świadectwo lub charakterystyka energetyczne budynku wielofunkcyjnego jest znacznie bardziej złożonym zagadnieniem niż budynku jednofunkcyjnego. Wymaga od certyfikatora niezbędnego doświadczenia teoretycznego i praktycznego. Kluczową sprawą jest bardzo dobre zrozumienie pojęcia strefy cieplnej(chłodu) i funkcji, ponieważ oba te pojęcia często się nakładają na siebie.

Pojęcie strefy ma węższe znaczenie, ponieważ odnosi się tylko do grupy pomieszczeń o takich samych lub podobnych parametrach użytkowania, np. klatka schodowa, garaż, przedsionek, a także lokal mieszkalny, część mieszkalna, biuro, magazyn. Natomiast funkcja budynku określa przeznaczenie całej części budynku, np. magazyn, sklep, biuro, lokal mieszkalny, część mieszkalna. Jak łatwo zauważyć, o czym wspomniano wcześniej, oba terminy się pokrywają.

Dlatego w każdej funkcji znajduje się co najmniej jedna strefa cieplna, czyli mamy relację 1 do wielu.

Jako przykład weźmy dom jednorodzinny z dobudowanym garażem i sklepem.

Jest to budynek dwufunkcyjny, w którym pierwszą funkcją jest część mieszkalna wraz z garażem, a drugą – sklep. Oznacza to, że należy utworzyć 3 strefy ogrzewane : część mieszkalna, garaż i sklep, rys.1. Litera „M” umownie oznacza, że strefy Część mieszkalna i Garaż należą do mieszkalnej funkcji budynku, a litera i „S” – do funkcji niemieszkalnej czyli sklepu.

Uklad stref

Rysunek 1. Układ stref cieplnych ogrzewanych.

Po przejściu do etapu Ogrzewanie i wentylacja wszystkie strefy cieplne znajdą się automatycznie w domyślnej Części budynku, która w tym momencie oznacza cały budynek. rys. 2.

Czesc budynku

Rysunek 2. Domyślne położenie wszystkich utworzonych strefy cieplnych.

Następnie ,należy:
a)      utworzyć nową funkcję budynku , klikając na zielony krzyżyk (strzałka pozioma)  . A potem nadać jej nazwę: Część usługowa – Sklep, kliknąć na nią i wybrać z listy odpowiedni Typ obliczeń (raportu)! – Budynek,
b)      następnie, przenieść kursorem muszy strefę S -S klep do pozycji Lista stref

Funkcje

Rysunek 3. Raporty (świadectwa) dla obu funkcji budynku (dwa czerwone prostokąty)

Budynki

Te trzy ikony oznaczają odpowiednio: Budynek mieszkalny, Budynek i Budynek referenycyjny.

Na końcu trzeba kliknąć na nazwę Budynek referencyjny i wybrać z listy typ budynku do obliczeń referencyjnych dla obu funkcji budynku (czyli obu części budynku), rys. 4.

Bud. rerefencyjny

Aby wygenerować obliczenia lub raport świadectwa bądź charakterystyki energetycznej dla całego budynku trzeba kliknąć wyraz Certyfikat (rys. 3) i wygenerować raport, w którym wartość wskaźnika EP zostanie automatycznie obliczona jako średnia ważona z obu wskaźników EP dla każdej funkcji.

Wzór raportu świadectwa energetycznego – kiedy i jaki?

Wzór raportu świadectwa energetycznego – kiedy i jaki wybrać?

Rozporządzenie MI z dnia 6 listopada 2008 roku określa 4 rodzaje raportów dla:
1. Budynku mieszkalnego,
2. Budynku,
3. Części budynku stanowiącego całość techniczno użytkową,
4. Lokalu mieszkalnego.

ad 1. Raport Budynk mieszkalny dotyczy:
a)  tylko budynku mieszkalnego jedno- i wielorodzinnego, bliźniaka, budynku szeregowca,
b)  połowy budynku bliźniaka lub pojedynczego segmentu.

Zdjęcie w raporcie powinno przedstawiać jak największą część budynku.
Raport ten nie zawiera informacji na temat oświetlenia i składa się z 4 stron.

ad 2. Raport Budynek dotyczy budynku:
a) niemieszkalnego np. magazyn, biuro, sklep, hotel
b) mieszkalnego, w którym co najmniej jedna funkcja jest niemieszkalna. Na przykład: dom jednorodzinny ze sklepem, budynek wielorodzinny z częścią biurową, pensjonat lub hotel z częścią mieszkalną (w której na stałe mieszkają właściciele całego budynku).
c) budynku wielofunkcyjnego np. magazyn z częścią biurową lub sklepem, biurowiec z restauracją, galerie handlowe.

Zdjęcie w raporcie powinno przedstawiać jak cały budynku wraz z jego funkcjami.
Raport zawiera informacje o oświetleniu i składa się z 4 stron.

ad 3. Raport Część budynku stanowiąca całość techniczno-użytkową dotyczy samodzielnej części budynku. Część budynku stanowiącego całość techniczno-użytkową jest to osobna funkcja budynku, w której może być jedna lub nawet kilka stref cieplnych. Przy czym wspólna instalacja (np. ogrzewania, czy chłodzenia) z inną części budynku, nie ma żadnego znaczenia. Przykładem jest sklep w budynku jednorodzinnym, pomieszczenia biurowe w budynku magazynowym czy produkcyjnym.

Zdjęcie w raporcie powinno jednoznacznie (np. poprzez wyraźne zaznaczenie) określać położenie danej części budynku na tle budynku, chyba, że ta część budynku cała znajduje się wewnątrz budynku.
Raport zawiera informacje o oświetleniu i składa się z 3 stron.

ad 4.Raport lokal mieszkalny dotyczy pojedynczego:
a) lokalu mieszkalnego, znajdującego się w budynku jedno- lub wielorodzinnym,
b) lokalu służbowego w innym budynku np. szkolnym, biurowym, przydzielonego pracownikowi i jego rodzinie.

Raport nie zawiera (dolnej) strzałki reprezentującej maksymalną wartosć EP.
Zdjęcie w raporcie powinno jednoznacznie ( np. poprzez wyraźne zaznaczenie) określać położenie danego lokalu mieszkalnego w budynku.
Raport nie zawiera informacji o oświetleniu i składa się z 3 stron.

 

Podsumowanie
Kierując sie powyższymi wskazówkami nie powinno się mieć problemu z określeniem typu raportu świadectwa jaki nalezy wybrać do obliczeń.