Audyt – grupowanie przegród i tworzenie wariantów do modernizacji

Pełny tytuł:
Audyt- grupowanie przegród przeznaczonych do modernizacji oraz tworzenie wariantów docieplenia przegród i wymiany stolarki w programie ArCADia-TERMO PRO.

W tym artykule zostaną poruszone dość częste problemy występujące podczas wykonywania audytu energetycznych i remontowych.

Problem numer 1 – brak widocznych wszystkich lub niektórych przegród (np. ściana zewnętrzna, strop wewnętrzny czy okna) przeznaczonych do modernizacji w etapach Ściany, stropy, stropodachy oraz Okna, drzwi, wentylacja.

a)      pierwszym powodem (bardzo mało prawdopodobnym) jest brak zdefiniowanej przegrody w etapie Definicje przegród. Aby go rozwiązać trzeba zdefiniować dany typ przegrody.

b)      drugim powodem ( czasem występującym) użycie danej przegrody tylko w obliczeniach zapotrzebowania na ciepło Q_H,nd w etapie Strefy cieplne. Błąd ten najczęściej popełniają osoby, które pierwszy raz wykonują audyt i uważają, że zakres obliczeń cieplnych w świadectwach energetycznych i audycie jest taki sam lub bardzo podobny.

c)      trzecim powodem (najczęstszym i dotyczącym przegród wewnętrznych np. ściany między garażem nieogrzewanym i częścią ogrzewaną) jest zdefiniowanie przegród tylko w części ogrzewanej budynku w etapie Starty ciepła i Strefy cieplne. Rozwiązaniem jest wprowadzenie przegród w pomieszczeniach nieogrzewanych zarówno w etapie Straty ciepła jak i Strefy cieplne, po wybraniu opcji wg PN-EN ISO 13789, rys. 1.

Rysunek 1. Zdefiniowane przegrody w etapie Straty ciepła po wybraniu sposobu obliczeń wg normy PN-EN 13789

Problem numer 2 – grupowanie przegród przeznaczonych do modernizacji.
Czasem, tak się zdarza, że trzeba zdefiniować wiele typów przegród o bardzo podobnym lub identycznym współczynniku przenikania ciepła U, ale różniących się innymi parametrami lub sposobem wykorzystania.

a)      Rozwiązanie pierwsze – to wykonanie wariantów dla każdej przegrody. Pomysł ten jest dobry tylko wtedy gdy liczba danego typu ( np. ścian zewnętrznych) przegród nie jest duża ( do 3).

b)      Rozwiązanie drugie – pogrupowanie przegród w celu wyeliminowania zbyt dużej liczby wariantów.   Pomysł ten jest bardzo praktyczny w przypadku konieczności modernizacji wielu typów okien niewiele różniących się wymiarami lub powierzchnią oszklenia, czyli wtedy gdy wartość ich współczynnika przenikania U jest zbliżona. Z taką sytuacją mamy najczęściej do czynienia w budynkach wielorodzinnych. W ten sposób , zamiast np. 15 typów okien przeznaczonych do modernizacji można je pogrupować na 3 lub 4 grupy, które będą modernizowane. Tak więc ostatecznie będą 3 lub 4 warianty a nie 15 wariantów, rys. 2.

Po kliknięciu prawyn przyciskiem myszy na nazwie typu przegrody (np. Okna zewnętrzne, rys. 3) , pojawi się okienko zawierające pozycję Dodaj grupę, rys. 2.

Rysunek 2. Dodaj grupę

Po utworzeniu grupy o nazwie Okna – U 2,70 można przesunąć okna przeznaczone do modernizacji o podobnej wartości współ. U, rys. 2 i 3.

Rysunek 3. Przesunięcie przegród do grupy Okna – U 2,70

Rysunek 4. Zawartość grupy Okna – U 2,70 po przesunięciu do niej okien

 

Problem numer 3 – tworzenie wariantów docieplenia przegród zewnętrznych i wewnętrznych. W programie ArCADia-TERMO PRO optymalnym wariantem, zawierającym najniższą wartość SPBT, powinien być zawsze wariant przedostatni. Program sam, automatycznie dobiera, biorąc od uwagę podane przez użytkownika stopniowanie grubości, pierwszą (najmniejszą) grubość docieplenia, która spełnia warunek minimalnego oporu przegrody Rmin. Stąd minimalna liczba podwariantów musi wynosić 2. Ale czasem wynosi 3 lub nawet 4. Większa niż 4 liczba podwariantów w praktyce prawie się nie zdarza, rys. 5. Zielonym krzyżykiem wybiera się materiał izolacji termicznej i tworzy się pierwszy wariant.

Rysunek 5. Tworzenie pozostałych wariantów docieplenia przy użyciu przycisku

Dzięki pogrupowaniu przegród ilość końcowych wariantów zmniejszyła się do 4 (rys. 6) zamiast 6.

Rysunek 6. Lista końcowych wariantów przeznaczonych do modernizacji.