Autor: Paweł

Układ grzewczy typu węzeł cieplny – pompa ciepła

Jednym z ciekawych rozwiązań wykorzystywanych w praktyce w instalacji ogrzewania jest układ typu węzeł cieplny- pompa ciepła. Układ ten może być zastosowany w budynkach , których jest wielu właścicieli lub podmiotów wynajmujących pomieszczenia. Najczęściej są to wielkopowierzchniowe galerie lub inne budynku wielofunkcyjne.

Opis układu instalacji

Pierwszym urządzeniem jest węzeł cieplny o sprawności nH,g,1= 0,98 podłączony do ciepłowni lub elektrociepłowni. Współczynnik nakładu na ciepła sieciowego wynosi wH,1 = 0,65 ponieważ, ciepłownia lub elektrociepłownia spala zarówno węgiel kamienny jak biomasę.

Następnie ciepło rozprowadzane jest przewodami c.o. do poszczególnych pomieszczeń (boxów), dla których zainstalowane są pompy ciepła zasilane energią elektryczną (wH,2 = 3,00) o sprawności nH,g2 = 4.0. Liczba pompa ciepła zależy od ilości, wielkości pomieszczeń lub ich grup i może przekraczać nawet 20 sztuk. Na końcu układu , w każdym pomieszczeniu (lub grupie pomieszczeń) ciepło rozprowadzane jest za pomocą wentylatorów. W ten sposób, każdy właściciel lub najemca może regulować temperaturę i ponosić rzeczywiste (w nie wspólne) koszty ogrzewania lokalu

Obliczenie końcowej wartości współczynnika nakładu wH oraz końcowej sprawności nH,g:

wH = wH,1 * wH,2 = 0,65 * 3,0 = 1,95

nH,g = nH,g,1 * nH,g,2 = 0,98 * 4,00= 3,92

Powyższe wartości należy wstawić lub obliczyć bezpośrednio w programie ArCADia-TERMO, korzystając z wbudowanego kalkulatora dostępnego w każdym polu liczbowym, rys.1

Na rysunku 1 przedstawiono konfigurację źródła ciepła w programie ArCADia-TERMO.

Należy zwrócić uwagę, że wybrano rodzaj paliwa Ciepło sieciowe z kogeneracji – Węgiel kamienny, choć paliwami dla całego systemu grzewczego jest ciepło sieciowe jak i energia elektryczna, zasilająca pompy ciepła. Wybór paliwa Energia elektryczna- sieć elektroenergetyczna systemowa– nie byłby w tym przypadku szczęśliwym rozwiązaniem ( chociaż nie miałby wpływu na wynik), ponieważ mógłby wskazywać, że jest to układ pompa ciepła – węzeł cieplny, czyli układ ( ekologiczny), w którym pierwszym urządzeniem jest pompa ciepła, a nie węzeł cieplny.

Definiując rodzaj paliwa dla tego układu należy wybrać system Konwencjonalny (rys. 2) pomimo, że jest pompa ciepła. Dlatego, że źródłem ciepła dla pompy ciepła jest energia konwencjonalna jaką jest ciepło sieciowe wytworzone w ciepłowni lub w elektrociepłowni , a nie ciepło pobrane z otoczenia. Stąd wskaźnik Uoze = 0, a wzory podane w rozporządzeniu MIiR do obliczenia Uoze dla pomp ciepła nie będą miały zastosowania – po prostu rozporządzenie nie przewidziało takiej sytuacji.

Jeżeli jednak zadaniem pomp ciepła jest odzysk ciepła pochodzącego z zysków wewnętrznych w celu dogrzania pomieszczeń, to wtedy układ będzie ekologiczny i wartość Uoze będzie dodatnia.

wezel_pompa
Rysunek 1. Konfiguracja źródła ciepła dla układu typu węzeł cieplny- pompa ciepła

 

baza
Rysunek 2. Wybór Konwencjonalnego rodzaju energii

Jeśli chodzi o urządzenia pomocnicze, to należy uwzględnić zarówno pompy obiegowe jak i wentylatory.

Do wytworzenia chłodu można stosować wieże chłodnicze współpracujące z tymi samymi pompami ciepła.

Podsumowanie

Przedstawione rozwiązanie warto poznać, ponieważ z pewnością będzie coraz częściej stosowane, choć wymaga ono zastosowania pomp ciepła o wysokiej sprawności, aby cały układ był opłacalny ekonomicznie.

Możliwość wykonania obliczeń, dla tak skomplikowanego przypadku potwierdza wielką siłę i uniwersalność programu ArCADia-TERMO.

Świadectwo energetyczne dla budynku administracji publicznej

Świadectwo energetyczne dla budynku administracji publicznej w programie ArCADia-TERMO  Ustawa z dnia z dnia 29 sierpnia 2014 r. poz. 120 o charakterystyce energetycznej budynków w rozdziale 2 określa zasady sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej, które w art.3 pkt. 2 odnoszą się do budynków zajmowana przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej, których powierzchnia przekracza 250 m2 i w których dokonywana jest obsługa interesantów i w których jednocześnie dokonywana jest obsługa interesantów. Tak więc, oprócz minimalnej wielkości powierzchni wymagany powszechny dostęp do choćby jednego pomieszczenia znajdującego się w budynku, przeznaczonego do obsługi interesantów. Takim pomieszczeniem może być sekretariat, kasa, czytelnia akt sądowych, punkt informacyjny. Jeżeli powierzchnia użytkowa takiego budynku przekracza 500 m2,, wtedy właściciel lub zarządca tego budynku jest obowiązany umieścić kopię świadectwa charakterystyki energetycznej w widocznym i łatwo dostępnym dla każdego interesanta miejscu w budynku. Warto podkreślić, że kopia takiego świadectwa różni się od oryginalnej wersji świadectwa brakiem na ostatniej stronie (poza stroną z objaśnieniami) świadectwa zaleceń i innych, dodatkowych informacji o budynku

kopia_swiad

Rysunek 1. Przedostatnia strona świadectwa energetycznego

Na rysunku 2 przedstawiono końcowy fragment ostatniej strony świadectwa energetycznego, występujący tylko w wersji oryginalnej świadectwa.

oryg

Rysunek 2. Końcowy fragment ostatniej strony oryginału świadectwa energetycznego

Podsumowanie Wywieszenie kopii już wykonanego świadectwa energetycznego jest obowiązkiem mającym na celu danie przykładu obywatelom stosowania w nowych lub wcześniej istniejących budynkach administracji państwowej nowoczesnych rozwiązań projektowych, mających na celu ograniczenie zużycia konwencjonalnej energii oraz upowszechnianie odnawialnych źródeł energii. Użytkownicy programu ArCADia-TERMO w kolejnych wersjach mogą się spodziewać takiej funkcjonalności.

Nowe wydanie Poradnika do świadectw charakterystyki energetycznej

Wkrótce nastąpi nowe wydanie Poradnika do świadectw charakterystyki energetycznej, przygotowanego przez firmę INTERsoft z Łodzi.

Nastąpi to prawdopodobnie na przełomie marca i kwietnia tego roku.
Pierwsze wydanie rozeszło się bez problemu nie tylko wśród osób mających uprawnienia do wykonywania świadectw energetycznych, ale także studentów studiów stacjonarnych, podyplomowych i zaocznych wszystkich wydziałów budownictwa na większości polskich uczelni technicznych.

Poradnik powinni też nabyć pracownicy biur projektowych, wykonujący projektowane charakterystyki energetyczne (do pozwolenia na budowę), ponieważ wszystkie opisane zagadnienia dotyczą w całości również tego rodzaju obliczeń.
Tak jak poprzednio, Poradnik został napisany we współpracy z Politechniką Łódzką ( Wydziały Budownictwa i Architektury). Część teoretyczna została napisana przez profesorów i doktorów tej uczelni, którzy są autorytetami w tej dziedzinie, a cześć praktyczna – przez firmę INTERsoft.

Dzięki ponad rocznemu, czynnemu uczestniczeniu i zaangażowaniu w cały proces konsultacji społecznych między innymi nad projektami rozporządzenia z dnia 3.6.2014 r. oraz projektem nowego rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2014 r. (opublikowanego w dniu 7 stycznia 2015 r.), polegającemu na zgłoszeniu szeregu uwag i sugestii, z których zdecydowana większość została uwzględniona, czytelnicy otrzymają aktualne informacje na temat najnowszych przepisów i poprawek jakie wkrótce będą obowiązywać. Będą to między innymi nowe wzory świadectw energetycznych, poprawiony wzór obliczeń Uoze i zużycia gazu ziemnego w metodzie zużyciowej.

Wszystkie rozdziały zawierają liczne rysunki, tabele oraz praktyczne zastosowanie wzorów podanych w wymienionych na początku rozporządzeniach oraz normach.
Całość Poradnika liczy koło 450 stron.

Część teoretyczna obejmuje wszystkie zagadnienia związane z metodologią, takie jak ogrzewanie, wentylacja, ciepła woda użytkowa, chłodzenie i oświetlenie, a część praktyczna – 3 przykłady jedno i dwufunkcyjnych budynków, takich jak domek jednorodzinny, nowoczesny budynek biurowy z chłodzeniem i budynek magazynowo-biurowy.

Podano wiele praktycznych uwag i konkretnych przykładów, pozwalających lepiej zrozumieć nową ideę wykonywanych obliczeń. Opisane są też są elementy metody zużyciowej, która z pewnością będzie coraz częściej wykorzystywana w praktyce oraz zagadnienia dotyczące weryfikacji świadectw energetycznych przez Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju.
W każdym przykładzie znajduje się bardzo dokładny opis budynku wraz z widokami, zrzutami oraz przekrojami kondygnacji. Dodatkowe tabele, rysunki i komentarze pozwolą czytelnikom wykonać te same obliczenia krok po kroku, co znacznie ułatwi zrozumienie, tych niełatwych zagadnień.

Przy okazji czytelnik może dokładnie poznać zaawansowaną obsługę i możliwości programu w zakresie wykonywania świadectw energetycznych, co jest szczególnie ważne dla osób, które po raz pierwszy mają do czynienia z programem ARCADia -TERMO.

Na rysunku 1 przedstawiono poprzednie wydanie Poradnika (już niedostępne w sprzedaży). Rozmiar (liczba stron) i forma wydania najnowszego wydania będą bardzo podobne.

Poradnik
Rysunek 1. Poprzednie wydanie Poradnika
Sądzę, że cena Poradnika będzie, tak jak poprzednio, przystępna dla każdego, a być może stali klienci będą mogli liczyć na promocje lub przedpłaty (jeżeli będą), z których zawsze warto skorzystać! J

Więcej informacji na ten temat zostanie wkrótce udostępnionych na stronie www.intersoft.pl

Ręczna konfiguracja ustawień początkowych w programie ArCADia-TERMO

Ręczna konfiguracja ustawień początkowych w programie ArCADia-TERMO.

Zapewne większość użytkowników programu ArCADia-TERMO wie, że automatyczną konfigurację ustawień początkowych do obecnych przepisów można przeprowadzić klikając na wybrany temat w wysuwanym Panelu konfiguracyjnym.

Niestety, czasem istnieje konieczność ręcznego dostosowania obliczeń do naszych, niestandardowych wymagań.

Oto przykłady

1. Włączenie do obliczeń poszczególnych pomieszczeń (lub grup pomieszczeń)

Jeżeli użytkownik programu ArCADia-TERMO musi wykonać świadectwo lub charakterystykę energetyczną bardzo skomplikowanego budynku tzn. budynku, w którym znajduje się dużo pomieszczeń o nietypowym przeznaczeniu takich jak: zbiorniki wody deszczowej, akumulatorownie, rowerownie, pomieszczenia obsługi, pomieszczenia techniczne, pomieszczenia obsługi i administracji budynku, sale konferencyjne, magazyny, kuchnie oraz pomieszczenia chodzone i niechłodzone wtedy włącznie etapu Straty ciepła, w którym można definiować poszczególne pomieszczenia jest bardzo pomocne.
Aby włączyć ten etap obliczeń należy przejść do etapu numer 1 o nazwie Wybór obliczeń i zaznaczyć pierwszy kwadracik, znajdujący się w górnej części okna programu ArCADia-TERMO, rys.1 (strzałka).

pomieszczenia
Rysunek 1. Opcje etapu Wybór obliczeń

2.Włączenie dodatkowych modułów
Obecnie  dostępne są 4 moduły obliczeń: Efektu ekologiczny (E),
Efektu ekonomicznego (F), Dobór grzejników (G) i Klimatyzacja (H), rys. 2. Włączenie lub wyłączenie dowolnego modułu polega na kliknięciu na dany przycisk. Zielone tło oznacza, że dany moduł jest włączony, a szare tło – wyłączony.

Zaleca się wyłączenie modułów, które nie są wymagane w danych w obliczeniach, ponieważ ich działanie może nieco spowalniać pracę programu ArCADia-TERMO, a także niepotrzebnie zachęcać do wprowadzania do nich danych przez użytkownika programu.

moduly
Rysunek 2. Moduły dostępne w pierwszym etapie programu ArCADia-TERMO

Uwaga 1
Częstym błędem popełnianym przez początkujących użytkowników, jest włącznie modułu Klimatyzacja po to, aby obliczyć zapotrzebowanie na chłód podczas wykonywania świadectwa lub charakterystyki energetycznej budynku. Dlatego należy podkreślić, że moduł Klimatyzacja przeznaczony jest tylko dla specjalistów zajmujących się zawodowo obliczaniem mocy do doboru urządzeń klimatyzacji.

Uwaga 2
Włączenie do obliczeń zapotrzebowania na chłód podczas wykonywania świadectwa lub charakterystyki energetycznej budynku może nastąpić tylko w etapie 3 Dane o budynku, po kliknięciu na przycisk Chłodzenie chlodzenie.

Domyślnie przycisk Chłodzenie jest wyłączony. Dodatkowo, wybranie dowolnego tematu na wysuwanym Panelu konfiguracyjnym powoduje również wyłączenie obliczeń zapotrzebowania energii na Chłód .

3. Włączenie zakupionej wersji programu

Aby włączyć zakupioną ( posiadającą aktualną licencję) wersję programu ARCADia-TERMO należy w pierwszym etapie kliknąć odpowiedni przycisk A, B, C lub D, rys. 3.

Wybranie wersji, na którą użytkownik nie posiada aktualnej licencji, spowoduje jej częściowe zablokowanie, uniemożliwiające wprowadzanie większości danych.

wersje
Rysunek 3. Przyciski pozwalające włączyć zakupioną wersję programu ArCADia-TERMO

4. Włączenie innych norm i rozporządzeń 
W przypadku chęci wykonania nietypowych obliczeń należy otworzyć zakładkę Wybór obliczeń , znajdującą się w menu Ustawienia -> Opcje. Dostępne (w kolorze niebieskim), będą tylko wybrane opcje, w zależności od zakupionej licencji programu ArCADia-TERMO.
Najmniej dostępnych opcji jest wersji LT, a najwięcej PRO.

ustawienia
Rysunek 4. Dostępne opcje w zakładce Wybór obliczeń

  

  1. Włącznie warunków technicznych WT 2017 i WT2021

 Jeżeli projektowany budynek ma spełniać przyszłe warunki techniczne WT 2017 lub WT2021, to wtedy należy wybrać z rozwijanej listy odpowiednią pozycję, rys. 5.

warunki_tech
Rysunek 5. Parametry podane w warunkach technicznych WT 2014/2017/2021

Jeżeli użytkownik pogubi się we własnych ustawieniach, to zawsze może przywrócić ustawienia domyślne, klikając na wybrany temat obliczeń, znajdujący się na wysuwanym Panelu konfiguracyjnym.

Obliczenia pojemności cieplnej przegród budynku wg PN EN-ISO 13790: 2006 w programie ArCADia-TERMO.

Obliczenia pojemności cieplnej przegród budynku wg PN EN-ISO 13790: 2006 w programie ArCADia-TERMO.

Tym artykule zostanie omówiona metoda obliczania wewnętrzną pojemności cieplnej C budynku lub strefy cieplnej można obliczać na podstawie normy EN ISO 13786.

Zostaną opisane przykłady obliczeń nie tylko dla przegród zewnętrznych podane w normie, ale także dla przegród wewnętrznych z uwzględnieniem stolarki okiennej drzwowej.

W typowych opracowaniach uwzględnia się tylko ściany zewnętrzne oraz te wewnętrzne, które graniczą z częścią nieogrzewaną budynku.

W niniejszym artykule zajmiemy wszystkimi przypadkami z obliczania pojemności cieplnej przegród z jakimi mogą mieć do czynienia certyfikatorzy i audytorzy.

Wyróżniamy 6 przypadków przegród:

1)      zewnętrzne: ściany, stropodachy, dachy, podłoga w gruncie

2)      zewnętrzne ściany szklane przezierne (przezroczyste) lub nieprzezierne (osłonowe, świetliki, np. szklarnie):

3)      całkowicie wewnętrzne w danej strefie: ściany, stropy, podłoga wyniesiona,

4)      wewnętrzne na granicy stref: ogrzewanych lub stref nieogrzewanych,

5)     wewnętrzne na granicy strefy ogrzewanej ze strefą nieogrzewaną,

6)      Dodatkowo, należy rozważyć przypadek 6, w którym we wszystkich typach ścian, dachów i stropów może być umieszczona stolarka stolarką okienna i drzwiową, której istnienie również należy wziąć pod uwagę.

Dla przypadku 2, czyli okien i drzwi pojemność cieplną tych przegród pomija się w obliczeniach i przyjmuje się, że wynosi ona zero.

Dla przypadku 6, przy obliczaniu pojemności cieplnej ścian, dachów i stropów odejmuje się od ich powierzchni powierzchnię okien i drzwi znajdujących się w tych przegrodach.

Kontynuując dalej, zgodnie normą EN ISO 13786 ogólny wzór do obliczania wewnętrznej pojemności cieplnej C budynku jest następujący:

7i-C

gdzie:
r – gęstość warstwy przegrody,
c – ciepło właściwe warstwy przegrody,
d- grubość warstwy przegrody,
A – powierzchnia warstwy przegrody j.

Indeksy i oraz j oznaczają numer i- tej warstwy w elemencie j

Tak więc warunkiem prawidłowych obliczeń pojemności cieplnej całego budynku jest znajomość wszystkich warstw przegród oraz ich parametrów (położenie i rodzaju), a w szczególności pojemności cieplnej każdej przegrody. W programie ArCADia-TERMO jedynym miejscem, w którym należy wpisać gęstość i pojemność cieplną warstwy przegrody jest okienko Edytor materiałów, do której dostęp jest podczas definiowania przegród i ich warstw w etapie IV Definicje przegród, rys. 1.

7j-Edytor_materialow

Rysunek 1. Edytor materiałów. Gęstość r i pojemność cieplna warstw cp .

Wprowadzenie nowej warstwy do Edytora materiałów (bazy danych) i późniejsze jej wybranie, bez podania jej gęstości lub pojemności cieplnej cp, spowoduje w konsekwencji brak wyników obliczeń wartości C dla całego budynku.

W takiej sytuacji często najlepiej jest podać wartość zero „0„, co spowoduje, co prawda, zaniżenie rzeczywistej wartości wielkości C, ale jednak nie zablokuje jej obliczenia. Jednak taką sytuację w nowych i nowoprojektowanych budynkach należy traktować jako wyjątkową i odnoszącą się tylko do przegród, których wpływ na całkowita wartość i C jest znikomy, np. ściany wewnętrzne (działowe) w piwnicy, warstwa tynku, dachówki lub blachy dachowej. (Warstwy wykończeniowych nie uwzględnia się w obliczeniach oporu cieplnego oraz pojemności cieplnej).

Jeżeli dana warstwa przegrody ma istotne udział (powyżej 5%) w całkowitej pojemności cieplnej budynku, wtedy powinno się zastosować uproszczoną metodę obliczeń, bazującą na klasie budynku i jego powierzchni ogrzewanej.

Algorytm obliczeń podany w normie EN ISO 13786 wymaga obliczenia pojemności cieplnej przegród w kierunku od strony wewnętrznej do zewnętrznej. Algorytm ten określa warstwy przegrody dla 3 wykluczających sie wariantów, z których każdy da wynik, określający najmniejszą głębokość analizowanych warstw :

1)      wszystkie warstwy przegrody do pierwszej włącznie warstwy izolacji,
(w tym wariancie przegroda musi zawierać przynajmniej jedną warstwę izolacji termicznej),

2)      wszystkie warstwy przegrody, gdy maksymalna całkowita grubość przegrody wynosi 10 cm bez względu na istnieje lub położenie warstwy izolacji,
(w tym wariancie przegroda może, ale nie musi zawierać przynajmniej jedną warstwę izolacji termicznej),

3)      w połowie grubości przegrody,
(w tym wariancie przegroda musi mieć całkowitą grubość powyżej 10 cm i nie może zawierać żadnej warstwy izolacji termicznej).

Jako przykład do dalszych obliczeń weźmy przypadki o numerach 1,3,4,5 i 6. Dla ścian szklanych wartość (przypadek 2) C = 0.

Do analizy wzięto 6 typów ścian:

a) jednowarstwowa z cegły ceramicznej pełnej o grubości 25 cm bez izolacji termicznej,

b) jednowarstwowa drewniana o grubości 10 cm bez izolacji termicznej,

c) dwuwarstwowa drewniana o całkowitej grubości 8 cm z izolacją od strony wewnętrznej o grubości 5 cm,

d) dwuwarstwowa z cegły ceramicznej pełnej o całkowitej grubości 30 cm z izolacją od strony wewnętrznej o grubości 5 cm,

e) dwuwarstwowa z cegły ceramicznej pełnej o całkowitej grubości 45 cm z izolacją od strony zewnętrznej o grubości 15 cm,

f) trójwarstwowa z cegły ceramicznej pełnej o całkowitej grubości 55 cm z izolacją termiczną w środku przegrody o grubości 15 cm,

Głębokość Szew przegrody zewnętrznej obliczana jest ze wzoru, obejmującego 2 przypadki:

7k-S_zew

(1) – gdy przegroda nie zawiera żadnej warstwy izolacji termicznej

(2) – gdy przegroda zawiera warstwę izolacji termicznej

gdzie:
d – grubość całej przegrody
n – numer warstwy izolacji w przegrodzie liczony od wewnątrz pomieszczenia

Oto przykłady obliczeń obliczeniowej grubości przegrody dla wybranych typów ścian zewnętrznych:

a) jednowarstwowa z cegły ceramicznej pełnej o grubości 25 cm bez izolacji termicznej:
Min (10 cm; 25/2=12,5 cm) = 10 cm

b) jednowarstwowa drewniana o grubości 10 cm bez izolacji termicznej:
Min (10 cm; 10/2 = 5 cm) = 5 cm

c) dwuwarstwowa drewniana o całkowitej grubości 8 cm z izolacją od strony wewnętrznej o grubości 5 cm:
Min (10 cm; 8/2 = 4 cm, 5 cm) = 4 cm

d) dwuwarstwowa z cegły ceramicznej pełnej o całkowitej grubości 30 cm z izolacją od strony wewnętrznej o grubości 5 cm:
Min (10 cm; 30/2 = 15 cm, 5 cm) = 5 cm

e)dwuwarstwowa z cegły ceramicznej pełnej o całkowitej grubości 45 cm z izolacją od strony zewnętrznej o grubości 15 cm:
Min (10 cm; 45/2 = 22,5 cm, 45 cm) = 10 cm

f) trójwarstwowa (symetryczna) z cegły ceramicznej pełnej o całkowitej grubości 55 cm z izolacją termiczną w środku przegrody o grubości 15 cm:
Min (10 cm; 55/2 = 27,5 cm, 20 + 15 cm = 35) = 10 cm

Dla przypadków 3, 4, czyli dla ścian i stropów całkowicie wewnętrzne w danej strefie lub znajdujących się na granicy dwóch stref ogrzewanych lub dwóch stref nieogrzewanych wyniki obliczeń obejmują wszystkie warstwy w przegrody niezależnie od całkowitej grubości danej przegrody łącznie z warstwą izolacji termicznej. Wynika to z faktu że ciepło wewnętrzne wszystkich warstw przegrody oddawane jest tylko do wnętrza budynku lub strefy, a nie jest tracone na rzecz środowiska zewnętrznego, z którym przegroda nie ma żadnego bezpośredniego kontaktu

W programie ArCADia- TERMO dla przypadku 3 należy wybrać w kolumnie Strefa/temp. z listy pozycję: W tej samej strefie lub W tym samym pomieszczeniu. Wtedy do obliczeń uwzględniana jest pojemność wszystkich warstw przegrody.

Natomiast dla przypadku 4 uwzględniana jest tylko 1/2 obliczonej pojemności cieplnej przegrody. Warto zauważyć, że w tym przypadku przyjęcie algorytmu z normy spowodowałoby podwojenie wartości C dla danej przegrody, co byłoby oczywistym błędem (albo podwójne uwzględnienie pojemności cieplnej izolacji w przegrodzie co również byłoby błędem).

Głębokość Swew przegrody wewnętrznej obliczana jest ze wzoru , obejmującego 2 przypadki:

7L-S_wew

(3) – gdy cała przegroda znajduje się wewnątrz strefy cieplnej/chłodu,

(4) – gdy przegroda znajduje się na granicy (pomiędzy) dwóch stref.

Wnioski
Metodologia podana w normie ma zastosowanie tylko do przegród zewnętrznych w części ogrzewanej budynku.

  1. Obliczenie pojemności cieplnej przegród wewnętrznych zawsze powinno uwzględniać pojemność cieplną wszystkich warstw przegrody, niezależnie od całkowitej grubości całej przegrody i niezależnie od istnienia (bądź nieistnienia) warstwy izolacji termicznej.
  2. Brak informacji dotyczących pojemności cieplnej warstw przegrody może wykluczyć w programie ArCADia-TERMO zastosowanie Szczegółowej metody obliczania pojemności cieplnej. Wtedy należy wybrać metodę Uproszczoną.

Obliczanie zapotrzebowanie na oświetlenie w programie ArCADia-TERMO

Obliczanie zapotrzebowanie na oświetlenie w programie ArCADia-TERMO

W wersji ArCADia-TERMO 6.1 zmieniono domyślny sposób obliczeń zapotrzebowanie na energię do oświetlenia. Powodem były dokładniejsze wyniki jakie można otrzymać stosując wybór obliczeń: Na podstawie mocy opraw (czerwona ramka na rysunku 1).

Dzięki dostępowi do bazy danych wbudowanych opraw oświetleniowych (rys.2) użytkownik może pobrać odpowiedni typ opraw i dokładnie obliczyć wartość wskaźnika LENI.

LED

Rysunek 1. Domyślne okno obliczeń zapotrzebowania na energię do oświetlenia w programie ArCADia-TERMO

Podobnie jak w przypadku przegród, użytkownik może sam do bazy opraw dodać własną listę opraw oświetleniowych wybranych producentów, w celu późniejszego ich uwzględnienia w obliczeniach współczynnika LENI.
Włączenie opcji Na podtrzymanie systemów kontroli wymagane jest w przypadku opraw jarzeniowych i LED’owych, w celu obliczenia energii pasożytniczej przeznaczonej m.in.na podtrzymanie systemu automatyki.

Zastosowanie opraw typu LED skutecznie zmniejsza ogólną moc opraw, ułatwiając spełnienie cząstkowego warunku Delta EPL.

W praktyce wartość powierzchni oświetlanej AL równą jest powierzchni o regulowanej temperaturze Af poszczególnych pomieszczeń lub całej strefy.

Baza LED
Rysunek 2. Baza opraw oświetleniowych

Należy pamiętać, aby jednostkowy poziom mocy opraw oświetleniowych nie przekraczał 15 W/m2, a średni – około 10 W/m2, aby możliwe było spełnienie wymagań podanych w WT 2014.

Analiza wpływu próby szczelności na wskaźnik EP

Analiza wpływu próby szczelności na wskaźnik EP dla  budynku jednorodzinnego i biurowego

 

Wykonując charakterystykę energetyczną budynku projektant powinien wiedzieć, czy i jaki wpływ na wskaźnik EP ma przeprowadzenie próby szczelności przed oddaniem budynku do użytkowania.

Postępując zgodnie z rozporządzeniem MIiR z dn. 3.6.2014 r. w sprawie wykonywania świadectw energetycznych projektant powinien z góry, na etapie projektu budowlanego założyć wyniki przeprowadzonej próby szczelności, której wartość określa parametr n50, oznaczający krotności wymian, która zachodzi w budynku w ciągu jednej godziny na przy nadciśnieniu lub podciśnieniu 50 Pa.

Ponieważ próba szczelności (współczynnik n50) dotyczy strat ciepła przez wentylację, dlatego ma bezpośredni wpływ dotyczy wskaźnika energii użytkowej EU, a dopiero pośredni na wskaźniki EK i EP.

Jako przykład analizy weźmy 2 budynki:

  1. a) jednorodzinny 2 kondygnacyjny o powierzchni Af = 172,50 m2 ( o wymiarach zewn. 8m x 12 m), V = 448,50 m3
  2. b) biurowy 6-kondygnacyjny o powierzchni Af=1080 m2, V =2808 m3

Poniżej przedstawiono wyniki obliczeń strat energii na wentylację Qve oraz wartość wskaźnika EP wykonane w programie ArCADia –TERMO.

Wykonując obliczenia, bardziej skupiono się na podaniu obniżonych wartości wskaźnika EP niż na zmniejszeniu strat ciepła Qve. Wynika to z faktu, że wskaźnik EP ma kluczowe znaczenie w obliczeniach zużycia ciepła.

Dzięki funkcji podglądu EP ( lewa część okna) w programie ArCADia –TERMO można od razu zobaczyć wynik.

Uwaga!

Ze względu na optymalny czas obliczeń, odświeżanie w podglądzie wartości wskaźnika EP, w etapie Strefy cieplne, wymaga każdorazowego wciśnięcia na klawiaturze klawisza F5 lub przycisku Odśwież na górnym pasku okna programu.

Dla budynku jednorodzinnego przedstawiono wyniki Qve, EP oraz procentowy zysk EP w przypadku wentylacji:
a) grawitacyjnej,
b)mechanicznej nawiewno-wywiewnej bez odzysku oraz z 70,0% odzyskiem ciepła, rys. 1 i 2.

n50_nie

Rysunek 1. Ustawienia przy braku próby szczelności

n50_tak
Rysunek 2. Ustawienia przy przeprowadzonej próbie szczelności

W tabeli 1 przedstwiono wyniki obliczeń dla budynku jednrodzinnego

tab1

Dla budynku biurowego przedstawiono wyniki Qve, EP oraz procentowego zysku EP tylko w przypadku wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewna z 70,0% odzyskiem ciepła.

tab2

Wnioski
1. W każdym rozważanym przypadku wykonanie próby szczelności przyniosło korzyści w postaci zmniejszonych strat ciepła na wentylacje Qve, a tym samym obniżeniu wartości wskaźnika EP.
2. Do końcowych porównań przejęto wartość n50 = 1,0 1/h –jako najbardziej bezpieczną. Chociaż obecnie, można się spodziewać wartości n50 wynoszącej około 0,7.
3. Wykonanie próby szczelności miało najbardziej korzystny wpływ na wskaźnik EP (zmniejszenie o około 13%) w przypadku wentylacji grawitacyjnej dla budynku jednorodzinnego. Dobrą wartość (7,8%) otrzymano także dla budynku biurowego z 70% odzyskiem ciepła. Oznacza to, że w tych sytuacjach warto rozważyć wykonanie próby szczelności przed oddaniem budynku do użytkowania.
4. Słaby rezultat (zaledwie około 3%) przyniosło przeprowadzenie próby szczelności dla budynku jednorodzinnego z wentylacją mechaniczną , zarówno bez odzysku jak i z odzyskiem ciepła.

1 … 3 4 5 6 7 … 14