Ciepła woda użytkowa – wg rozporządzenia MIiR z dnia 3 czerwca 2014 r.
Obliczenia zapotrzebowania energii na podgrzanie ciepłej wody użytkowej wg rozporządzenia MIiR z dnia 3 czerwca 2014 r.
Największym problem jaki pojawiał się podczas obliczeń według metodologii z 2008 roku była duża dowolność wartości danych. W ten sposób można było łatwo manipulować wartością wskaźniak EP, praktycznie bez żadnych konsekwencji.
Dlatego, nie będzie zapewne zaskoczeniem, że w nowej metodologii z 2014 roku zmieniono wzór obliczeń energii dla rocznego zapotrzebowania na podgrzanie ciepłej wody użytkowej QW,nd, aby zlikwidować tę uznaniowość. Choć na pierwszy rzut oka nowy wzór wygląda bardzo podobnie, to jednak się bardzo zmienił :
QW,nd = Vwi * Af * cw * rw * ( qw – q0) * kR * tR/3600 [kWh/rok]
Celem wszystkich zmian było ujednolicenie obliczeń oraz wyjaśnienie wielu rozbieżności, na które ciągle napotykali certyfikatorzy podczas wykonywania obliczeń cieplnych.
Najważniejsze zmiany polegają na :
- określeniu dobowego zużycia ciepłej wody Vwi w zależności od rodzaju budynku,
- wprowadzeniu nowego parametru Af parametru , oznaczającego sumaryczną powierzchnię ogrzewaną wszystkich pomieszczeń o regulowanej temperaturze powietrza,
- ustaleniu jednej wartości temperatury ciepłej wody na zaworze czerpalnym,
- zmianie interpretacji współczynnika korekcyjnego kR,
Ad 1 i 2 ) Uzależnienie ilości dobowego zużycia ciepłej wody Vwi od rodzaju budynku (np. biurowy, mieszkalny, magazynowy) i jego powierzchni ogrzewanej Af jest bardzo dobrym i długo oczekiwanym rozwiązaniem, pozwalającym na standardowe określenie zużycie energii na ciepłej wody nie od ilości osób, ale w sposób bardziej obiektywny.
Ad 3) Podanie jednej wartości temperatury o wartości 55 stopni – zamiast przedziału temperatur od 45 do 55 stopni również ukrócił kolejną dowolność.
A4) zmianie interpretacji współczynnika korekcyjnego kR, określającego udział przerw w całkowitym czasie użytkowania ciepłej wody, podanych w tabeli 27 rozporządzenia MIiR, jest zmianą bardziej kosmetyczną, którą wprowadzono chyba głównie po to, aby dać jakiś przedział wartości dla obliczeń budynków sportowych.
Słusznie też zrobiono, że budynki produkcyjne potraktowano osobno, nie podając żadnych dokładnych wartości i zezwolono na przyjęcie danych w zależności od rodzaju produkcji i sposobu oraz czasu użytkowania budynku.
Przykład
Obliczyć zapotrzebowanie na ciepło do podgrzania c.w.u w 3 kondygnacyjnym 3 klatkowym budynku wielorodzinny, w którym znajduje się 18 lokali mieszkalnych o powierzchni 50 m2 i 12 – o powierzchni 70 m2. Całkowita powierzchnia jednej klatki schodowej bez wiatrołapu wynosi 30 m2.
Najpierw obliczmy powierzchnię ogrzewaną Af:
– części mieszkalnej Af,1 = 18 lok * 50 m2 + 12 lok * 70 m2 = 900 m2 + 840 m2 = 1740 m2
– klatek schodowych Af,2 = 3 kl * 30 m2 = 90 m2
QW,nd = Vwi * Af * cw * rw * ( qw – q0) * kR * tR/3600 =
= 2 * (1740 + 90) * 4,19 * 1 * ( 55 – 10) *0,9 * 360/3600 = 3660 * 61090,2 /3600 = 62108,37 kWh/rok
Dla porównania, wykonując obliczenia wg rozporządzenia z 2008 roku otrzymalibyśmy wartości , dla wody o temperaturze 55 stopni i dla (18 *3 + 4*12) = 102 osób wartość QW,nd = 66466,14 kWh/rok, czyli tylko o około 7 % więcej niż według nowego wzoru. Nie jest to już bardzo duża różnica, biorąc pod uwagę całkowicie inne kluczowe dane.
Rysunek 1. Wyniki obliczeń QWnd wg rozporządzenia z dnia 6 listopada 2008 roku
Podsumowanie
1. Choć ma pierwszy rzut oka uzależnienie ilości zużycia ciepłej wody od powierzchni ogrzewanej pomieszczeń w budynku wydaje się nieco dziwne, to jest to bardzo dobre i chyba jedyne możliwe do zastosowania rozwiązanie. Dzięki temu będzie można wreszcie otrzymać obiektywne i porównywalne wyniki.
2. Obliczenia według poprzedniej metodologii bardzo często powodowały, nie tylko dla podobnych znacznie się różniących wartości zapotrzebowania na ciepło do podgrzania ciepłej wody, ale także wartości wskaźnika EP. Co oznaczało, że metoda ta jest wadliwa.
3. Porównując wyniki obliczeń wykonane wg wzorów z rozporządzeń z 2008 i 2014 roku można stwierdzić, że są one prawie równe, co oznacza, że nowy wzór został prawidłowo opracowany.