IFC kontra ArCADia-TERMOCAD

Pliki IFC zawierające cyfrowy model budynku w systemie ArCADia można otwierać na dwa sposoby: opcją Import IFC lub opcją Import IFC Termo. Pierwsza opcja sprawdzi się, jeśli zależy nam tylko na obejrzeniu projektu. Druga opcja jest zaś dedykowana do dalszego wykorzystania modelu na potrzeby np. obliczeń w programie ArCADia-TERMO czy ArCADia-TERMOCAD.

Efekt konwersji modelu IFC może odbiegać od efektu importu, co jest uzależnione od tego w jaki sposób wykonano projekt. Od jego dokładności i parametryczności danych zależy precyzja odwzorowania przekonwertowanego modelu. Aby uzyskać najlepszy efekt konwersji IFC, konwertowany plik IFC powinien zawierać reprezentacje obiektów zapisane sposobem parametrycznym. Po konwersji może być np. widoczna tylko część pomieszczeń, może także brakować pojedynczych przegród. Jeśli np. dach w modelu IFC był rysowany geometrycznie, konieczne będzie jego ponowne wstawienie jako obiektu z nakładki ArCADia-ARCHITEKTURA, aby był to dach parametryczny.

Z perspektywy obliczeń cieplnych istotne są przegrody, wymiary budynku oraz przede wszystkim obecność pomieszczeń. Bez nich bowiem nie da się przesłać danych do ArCADia-TERMO. W sytuacji, gdy po konwersji brakuje części pomieszczeń, należy sprawdzić czy ściany są właściwie ze sobą połączone (do osi), czy nie brakuje przegród (np. stropów), lub ewentualnie skorzystać z funkcji Napraw dokument. System ArCADia w ten sposób ponownie utworzy pomieszczenia (tam, gdzie przestrzeń jest domknięta przegrodami pojawią się tabelki pomieszczeń). Zadaniem Użytkownika jest sprawdzić ich ilość oraz zdefiniować właściwości (funkcje, temperatury, itd.). Program zaś sam zlicza powierzchnie i kubatury wykrytych pomieszczeń.

Gdyby brakowało części przegród, również należy je uzupełnić na rysunku. We wszystkich przegrodach należy zdefiniować materiały wybierając je z bazy ArCADia-ARCHITEKTURA, gdyż wtedy podane są dla tych materiałów parametry (gęstość, ciepło właściwe, współczynnik przewodzenia ciepła λ, współczynnik przepuszczalności pary wodnej) niezbędne do określenia oporu cieplnego i współczynnika przenikania ciepła przegród oraz dalszych obliczeń cieplnych. Do bazy można dodawać własne materiały. Obliczenia wsp. U przegród można także ukończyć później, nie na rysunku, tylko już bezpośrednio w ArCADia-TERMO,  po wyeksportowaniu rysunku, wybierając materiały czy uzupełniając ich parametry w dostępnym tam edytorze materiałów budowlanych.

Dopiero po sprawdzeniu rysunku i ewentualnym wprowadzeniu niezbędnych modyfikacji, klikamy przycisk Eksport TERMO. Pojawi się okno, w którym będą pokazane kondygnacje wraz z pomieszczeniami na nich się znajdującymi. W tym momencie należy sprawdzić czy struktura budynku jest prawidłowa. Jeśli na modelu brakowało stropów, przydział pomieszczeń do kondygnacji będzie nieprawidłowy – pomieszczenia z różnych kondygnacji zostaną złączone. Należy wtedy anulować polecenie, wrócić na rysunek i dodać na nim stropy, które rozdzielą kondygnacje.

Po wskazaniu wybranych pomieszczeń lub całego budynku w oknie eksportu i kliknięciu OK następuje przesył danych do ArCADia-TERMO.

Zostaną przekazane przegrody (ich typy, warstwy, materiały, grubości, wsp. U, wymiary, orientacje względem stron świata), pomieszczenia (nazwy, funkcje, numery, powierzchnie, kubatury). Po uzupełnieniu pozostałych danych w ArCADia-TERMO (danych odnośnie m.in. wentylacji, zysków ciepła, stref cieplnych) zostaną wykonane obliczenia.

Zmodyfikowany plik IFC można także zapisać do formatu dwg, aby móc go otworzyć w wersji ArCADia-TERMOCAD 7, we wbudowanym edytorze graficznym TERMOCADIA, opcją importu pliku dwg.