Chłodzenie, klimatyzacja, zyski ciepła

Chłodzenie, klimatyzacja, zyski ciepła

Program ArCADia-TERMO jest programem wszechstronnym i pozwala m.in. obliczać sezonowe zapotrzebowanie na chłód oraz zyski ciepła na kilka sposobów. Program oferuje następujące rodzaje obliczeń:

  1. Obliczenia zapotrzebowania na chłód Qcnd [kWh/rok] na potrzeby świadectw i projektowanych charakterystyk energetycznych, wykonywane zgodnie z metodologią dotyczącą ŚCHE i PCHE lub normą 13790. Można je wykonać na każdej wersji programu od STD wzwyż. Obliczeniom tym dedykowany jest etap Obliczenia cieplne – Strefy chłodu, który ukaże się przy sporządzaniu świadectwa, projektowanej charakterystyki energetycznej, analizy środowiskowej czy ekonomicznej, po zaznaczeniu na zielono w etapie 3 Dane wejściowe – Dane o budynku przycisku Chłodzenie.

2. Obliczenia zysków ciepła Q [W] na potrzeby doboru urządzeń klimatyzacyjnych. Obliczenia te obejmują zyski od ludzi, urządzeń, przegród, oświetlenia i materii, dla najgorszego dnia w roku, zgodnie z niemieckimi wytycznymi VDI 2078. Obliczeniom tym dedykowany jest moduł Klimatyzacja, objęty odrębną licencją. Zyski ciepła liczy się osobno dla poszczególnych pomieszczeń w etapie Obliczenia cieplne – Zyski ciepła.

3. Określenie wewnętrznych zysków ciepła metodą uproszczoną lub szczegółową, przy wyznaczaniu sezonowego zapotrzebowania na ciepło lub chłód. Obliczenia te są dostępne w etapach Strefy cieplne i Strefy chłodu, w zakładkach Zyski wewnętrzne. Metoda szczegółowa uwzględnia zyski od ludzi, urządzeń, oświetlenia, instalacji i zasobników.

Czas na styropianowe płyty zespolone

Styropianowe płyty zespolone

W związku z niedawno wprowadzonymi zaostrzeniami warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, warto zastanowić się nad nowoczesnymi rozwiązaniami, które pozwolą zbliżyć się do wymaganych standardów energetycznych. Na rynku dostępne są materiały o coraz lepszych parametrach. Hitem ostatnich lat, zwłaszcza na zachodzie, jest styropian szary (grafitowy) oraz zespolone płyty styropianowe (ZPS), zwane także płytami reżimowymi.

Nikogo nie powinno zdziwić, jeśli okaże się, że ZPS wyprą wkrótce styropian biały, tak jak robi to obecnie styropian grafitowy czy tzw. „dalmatyńczyk”. W Niemczech, Austrii czy Szwajcarii styropian szary i ZPS są już powszechnie stosowane. Od styropianu grafitowego płyty zespolone różnią się warstwą ochronną i nacięciami przeciwprężnymi. Płyty takie osiągają bardzo niski współczynnik przewodzenia ciepła λ, nawet rzędu 0,031 W/m·K. Warstwa ochronna wykonana z EPS, zastosowana na płycie szarej, chroni przed naprężeniami termicznymi, a nacięcia redukują możliwość występowania odkształceń, które mogłyby się pojawić na skutek dużych różnic temperatury. Te rozwiązania czynią zespolone płyty styropianowe materiałem niezwykle odpornym na destrukcyjne działanie czynników atmosferycznych i zwiększają żywotność takiej izolacji do przynajmniej 25-30 lat.

Oferując tak niski współczynnik λ = 0,031 W/m·K zespolone płyty styropianowe mogą okazać się ratunkiem w przypadku termomodernizacji budynków o wysokim zapotrzebowaniu energii i w związku z tym, w obliczu rosnącej presji redukowania strat ciepła, bez wątpienia warto mieć je na uwadze.

Dobór grzejników – ogrzewanie grzejnikowe, podłogowe, powietrzne

Dobór ogrzewania – grzejnikowe, podłogowe, powietrzne

Jednym z modułów wzbogacających program ArCADia-TERMO jest „Dobór grzejników”. Za pomocą tego modułu można dobrać, na podstawie wyliczonych obciążeń cieplnych pomieszczeń, nie tylko grzejniki, ale i ogrzewanie płaszczyznowe, powietrzne czy inne. Dobór odbywa się z obszernych baz urządzeń producentów, które Użytkownik może oczywiście poszerzać o kolejne katalogi, tak samo jak ma to miejsce w przypadku pozostałych baz dostępnych w programie ArCADia-TERMO.

Przed przystąpieniem do doboru należy, po włączeniu modułu „Dobór grzejników” lub wybraniu tego tematu z wysuwanej listwy startowej, w menu Ustawienia – Opcje – Dobór odbiorników określić parametry niezbędne do doboru, różne dla poszczególnych rodzajów ogrzewania:

ogrz1

– dla ogrzewania grzejnikowego: producenta i typoszereg grzejników, temperaturę zasilania i powrotu, preferowane wymiary grzejników, dodatki (na zawór termostatyczny, usytuowanie, obudowę, sposób podłączenia, ochłodzenie wody), kondygnację, na której jest usytuowane źródło ciepła oraz współczynnik dopasowania L/H;

ogrz2

– dla ogrzewania płaszczyznowego: producenta i typoszereg orurowania, temperaturę zasilania i powrotu, warstwy posadzki, sposób ułożenia;

ogrz3

– dla ogrzewania powietrznego: producenta i typoszereg urządzeń, temperaturę zasilania i powrotu.

ogrz4

Tak zdefiniowane parametry będą wczytywane domyślnie do wszystkich pomieszczeń, w których będzie dobierane ogrzewanie. W trakcie doboru można oczywiście te parametry modyfikować w wybranych pomieszczeniach.

We wszystkich pomieszczeniach możliwe jest zaprojektowanie ogrzewania łączonego, np. grzejnikowego z podłogówką, poprzez określenie udziałów % poszczególnych rodzajów ogrzewania tak, aby łącznie pokryły one 100% zapotrzebowania na ciepło w danym pomieszczeniu. Istnieje także możliwość wprowadzenia rozdziału ciepła na otaczające pomieszczenia w tych pomieszczeniach, w których nie będzie zamontowane urządzenie grzewcze. Wtedy obciążenie cieplne takiego pomieszczenia jest rozdzielane na pomieszczenia sąsiednie, w których urządzenia grzewcze będą dobrane z uwzględnieniem zwiększonej mocy.

ogrz5

W przypadku bardzo wysokiego zapotrzebowania na ciepło w pomieszczeniu, można część obciążenia cieplnego przekazać do otaczających pomieszczeń, zaprojektować ogrzewanie mieszane lub rozdzielić moc na kilka mniejszych urządzeń – w programie można zdefiniować dowolną ilość urządzeń, z których każde przejmie określony % obciążenia cieplnego.

Rezultaty doboru są uzależnione od zadeklarowanych parametrów, ale i wskazanego sposobu doboru: dla ogrzewania grzejnikowego – optymalnego, pierwszego, proporcjonalnego, ręcznego; dla ogrzewania płaszczyznowego – po najmniejszej średnicy lub po najmniejszym/największym rozstawie oraz w zależności od typu strefy (standardowa, łazienkowa, brzegowa). W przypadku, gdy pojawi się komunikat, że program nie jest w stanie dobrać ogrzewania na zadane parametry, należy: dodać grzejnik/obieg, zmodyfikować udziały %, zmienić sposób doboru, zmodyfikować wymiary (dł./szer./wys. grzejnika; średnicę/rozstaw rur w podłogówce); rozdzielić część obciążenia cieplnego na inne pomieszczenia, wybrać innego producenta/typoszereg z katalogu.

ogrz7

W przypadku ogrzewania podłogowego Użytkownik może narzucić preferowany rozstaw i średnicę rur, ale może to skutkować tym, że program nie będzie w stanie dobrać ogrzewania dla tych parametrów dla wybranego sposobu doboru i typu strefy. Wtedy konieczna będzie zmiana sposobu doboru lub typu strefy, a w ostateczności przyjęcie innych wymiarów. Program sam dobiera optymalny rozstaw i średnicę rur dla wybranego typu strefy i sposobu doboru, z uwzględnieniem warunku nie przekroczenia maksymalnej dopuszczalnej temperatury warstwy posadzki. Niespełnienie tego parametru będzie skutkowało niepowodzeniem doboru, gdy np. Użytkownik narzuci za mały rozstaw rur lub za dużą średnicę, przy równoczesnym przyjęciu strefy o niższej temperaturze warstwy podłogowej.

ogrz6

Długość wężownicy liczona ze wzoru L = Aop/T jest wielkością przybliżoną, gdyż nie uwzględnia m.in. sposobu ułożenia rur (meandrowo/ślimakowo/inne). Faktyczną długość wężownicy najdokładniej można określić na rysunku, wrysowując wężownicę w pomieszczenie.

Na koniec należy podkreślić, że moduł „Dobór grzejników” jest programem obliczeniowym, a nie graficznym, i pozwala na dobranie urządzeń grzewczych, które pokryją zapotrzebowanie na ciepło budynku. W module tym nie zostaną wykonane obliczenia hydrauliczne ciśnień, strat, nastaw czy przepływów. Do tego celu konieczne jest rozrysowanie instalacji, co można wykonać w systemie ArCADia, za pomocą nakładki ArCADia-INSTALACJE GRZEWCZE.

Dobór grzejników – ogrzewanie podłogowe

Ogrzewanie podłogowe

W module „Dobór grzejników” można dobrać, na podstawie wyliczonego obciążenia cieplnego pomieszczeń, m.in. ogrzewanie płaszczyznowe. Przed przystąpieniem do doboru należy w menu Ustawienia – Opcje – Dobór odbiorników określić parametry niezbędne do doboru: producenta i typoszereg orurowania, temperaturę zasilania i powrotu, warstwy posadzki oraz sposób ułożenia rur.

ogrz1

Tak zdefiniowane parametry będą wczytywane domyślnie do wszystkich pomieszczeń, w których będzie dobierane ogrzewanie. W trakcie doboru można oczywiście te parametry modyfikować w wybranych pomieszczeniach.

ogrz3

W przypadku bardzo wysokiego zapotrzebowania na ciepło w pomieszczeniu, można część obciążenia cieplnego przekazać do otaczających pomieszczeń, zaprojektować ogrzewanie mieszane (dodać np. grzejniki) lub rozdzielić moc na kilka mniejszych wężownic – w programie można zdefiniować dowolną ilość obiegów, z których każdy przejmie określony % obciążenia cieplnego.

ogrz9

Rezultaty doboru są uzależnione od zadeklarowanych parametrów, ale i wskazanego sposobu doboru: po najmniejszej średnicy lub po najmniejszym/największym rozstawie oraz w zależności od typu strefy (standardowa, łazienkowa, brzegowa). W przypadku, gdy pojawi się komunikat, że program nie jest w stanie dobrać ogrzewania na zadane parametry, należy: dodać grzejnik/obieg, zmodyfikować udziały %, zmienić sposób doboru i/lub typ strefy, zmodyfikować wymiary (średnicę/rozstaw rur); rozdzielić część obciążenia cieplnego na inne pomieszczenia, wybrać innego producenta/typoszereg z katalogu.

ogrz10

W przypadku ogrzewania podłogowego Użytkownik może narzucić preferowany rozstaw i średnicę rur, ale może to skutkować tym, że program nie będzie w stanie dobrać ogrzewania dla tych parametrów dla wybranego sposobu doboru i typu strefy. Wtedy konieczna będzie zmiana sposobu doboru lub typu strefy, a w ostateczności przyjęcie innych wymiarów. Program sam dobiera optymalny rozstaw i średnicę rur dla wybranego typu strefy i sposobu doboru, z uwzględnieniem warunku nie przekroczenia maksymalnej dopuszczalnej temperatury warstwy posadzki. Niespełnienie tego parametru będzie skutkowało niepowodzeniem doboru, gdy np. Użytkownik narzuci za mały rozstaw rur lub za dużą średnicę, przy równoczesnym przyjęciu strefy o niższej temperaturze warstwy podłogowej.

ogrz11

Należy podkreślić, że długość wężownicy liczona ze wzoru L = Aop/T jest wielkością przybliżoną, gdyż nie uwzględnia m.in. sposobu ułożenia rur (meandrowo/ślimakowo/inaczej). Faktyczną długość wężownicy najdokładniej można określić na rysunku, wrysowując wężownicę w pomieszczenie.

Najczęstsze problemy i błędy przy doborze ogrzewania podłogowego:

– nie zdefiniowane warstwy posadzki;

– wpisanie małego rozstawu 10-15 cm (jak dla strefy brzegowej), przy jednoczesnym wybraniu strefy standardowej lub łazienkowej; prawdopodobnie zostanie przekroczona maksymalna temperatura posadzki dla strefy, ponieważ im mniejszy rozstaw, tym wyższa temperatura posadzki;

– wybranie strefy brzegowej i wpisanie dużego rozstawu 25-30 cm; dla strefy brzegowej przyjmuje się najmniejsze rozstawy rzędu 5-15 cm;

– wpisanie preferowanego rozstawu i średnicy rur; wielce prawdopodobne jest, że jeden z parametrów (rozstaw lub średnica) będą nieprawidłowe, co uniemożliwi dobór wężownicy; należy wpisać co najwyżej jeden wybrany parametr lub nie wpisywać żadnego i pozwolić programowi dobrać parametry najbardziej optymalne dla danego typu strefy i sposobu doboru.

Wnioski:

– im mniejszy rozstaw, tym wyższa temperatura posadzki – ryzyko przekroczenia maksymalnej temperatury dla danego typu strefy;

– sposób doboru „po najmniejszym rozstawie” optymalny dla strefy brzegowej;

– im większy rozstaw, tym mniejsza długość wężownicy i mniejsza jednostkowa wydajność cieplna q [W/m2];

– jeżeli długość wężownicy jest za duża, należy zwiększyć liczbę obiegów, podzielić pomieszczenie na strefy lub zwiększyć udział % innego rodzaju ogrzewania, np. grzejnikowego.

Dobór ogrzewania podłogowego nie jest sprawą prostą i Projektant nierzadko musi brać pod uwagę zasadność stosowania ogrzewania mieszanego, ponieważ częstokroć niemożliwością jest pokrycie zapotrzebowania na ciepło w pomieszczeniu w całości jedynie przez ogrzewanie podłogowe. Kluczem do sukcesu jest też właściwe rozplanowanie stref brzegowych i pobytowych/łazienkowych.

Standardy NF15/NF40

Dotacje NF15/NF40

Moduł obliczeniowy „Dotacje NF15/NF40” jest modułem wzbogacającym program ArCADia-TERMO, służącym do obliczeń standardu energetycznego dla budynków mieszkalnych jedno- i wielorodzinnych, wznoszonych w technologii pasywnej lub energooszczędnej. Wymagania te zostały określone w programie Poprawa efektywności energetycznej – Domy energooszczędne, prowadzonym przez NFOŚiGW. Program ma na celu promowanie i finansowe wspieranie budownictwa mieszkalnego energooszczędnego i pasywnego.

W programie ArCADia-TERMO można wykonać takie obliczenia. Są one zbliżone do obliczeń ŚCHE. Po wybraniu interesującego nas standardu NF15 lub NF40 na wysuwanej listwie startowej

NF01

lub w etapie Dane wejściowe – Wybór obliczeń,

NF08

program dobierze ustawienia zgodne z wytycznymi NFOŚiGW. Obliczenia będą bazowały na metodologii z 6.11.2008 r.

NF02

W etapie Dane wejściowe – Dane o budynku należy wybrać rodzaj budynku „mieszkalny” i właściwe przeznaczenie.

W etapie Definicje przegród przegrody muszą zostać zaprojektowane tak, aby spełniały wymagania wybranego standardu energetycznego (wymagane wartości wsp. U można podejrzeć pod przyciskiem Tablice lub w menu Ustawienia – Opcje – Wybór obliczeń – NF15/NF40). Dla okien można wybrać sposób obliczeń „zdefiniowane oszklenie przegrody”, aby wyliczyć wsp. U.

NF04

Dla podłogi na gruncie możliwe jest wykonanie obliczeń wg normy PN-EN ISO 13370, z możliwością uwzględnienia izolacji krawędziowej.

W etapie Strefy cieplne, w zakładce Straty przez wentylację należy wykonać obliczenia zgodnie z normą PN-83/B-03430/Az3:2000 (analogicznie w etapie Straty ciepła, gdyby ten etap był włączony do obliczeń).

NF09

W zakładce Zyski wewnętrzne przyjąć metodę uproszczoną i jednostkowe wartości zysków ciepła z wytycznych standardów NF.

NF11

W zakładce Dodatki zostanie obliczona wewnętrzna pojemność cieplna – należy wybrać szczegółową metodę obliczeń.

NF12

W sytuacji, gdy w części budynku jest prowadzona działalność gospodarcza, zaleca się wydzielenie osobnej strefy cieplnej.

W etapie Dotacja NF15/NF40 należy zdefiniować systemy ogrzewania oraz ciepłej wody użytkowej, mając na uwadze wymagania co do sprawności tych instalacji. W zakładce Budynek należy podać niezbędne informacje na temat spełnienia pozostałych wymagań.

NF13

W przypadku, gdy część budynku mieszkalnego jest przeznaczona na prowadzenie działalności gospodarczej, można dodać kolejną grupę, aby wydzielić strefę niemieszkalną i określić udział jej powierzchni w całkowitej powierzchni domu. Powierzchnię działalności gospodarczej należy podać w zakładce Budynek referencyjny.

NF14

W etapie Podgląd projektu – Obliczenia cieplne – Wyniki ogólne jest pokazana obliczona wartość wskaźnika EUco. W zakładce Dotacja NF15/NF40 znajduje się podsumowanie obliczeń z podanymi: uzyskaną wartością EUco umieszczoną na suwaku energii, przeznaczeniem budynku, wybranym standardem energetycznym, udziałem % powierzchni przeznaczonej na działalność gospodarczą oraz informacją na temat dopłaty do kredytu na budowę domu.

NF15

W etapie Wydruki znajduje się raport, w którym zebrane są wszystkie parametry podlegające ocenie, przyrównane do wartości wymaganych przez wytyczne dla wybranego standardu energetycznego.

Program RYŚ – termomodernizacja budynków jednorodzinnych

Program RYŚ

W Narodowym Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej trwają prace przygotowawcze do uruchomienia programu RYŚ. Program ten ma wspierać finansowo przedsięwzięcia polegające na termomodernizacji istniejących jednorodzinnych budynków mieszkalnych. Celem programu jest zmniejszenie emisji dwutlenku węgla oraz pyłów w wyniku poprawy efektywności energetycznej w domach jednorodzinnych.

Program przewiduje dwojakie dofinansowanie: w postaci bezzwrotnej dotacji oraz dopłaty do kredytu, w proporcji uzależnionej od zakresu prac. Prace objęte wsparciem finansowym zostały szczegółowo określone. Do kosztów kwalifikowanych zalicza się: koszt sporządzenia oceny energetycznej przed i po termomodernizacji, koszt wykonania dokumentacji projektowej; docieplenie ścian zewnętrznych, dachu/stropodachu, podłogi na gruncie, stropu nad nieogrzewaną piwnicą; wymianę okien, drzwi zewnętrznych czy bramy garażowej; instalację wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej z odzyskiem ciepła; instalację ogrzewania i ciepłej wody użytkowej; instalację kotła kondensacyjnego, węzła cieplnego, kotła na biomasę, pompy ciepła lub kolektorów słonecznych. NFOŚiGW określa dla tych rodzajów przedsięwzięć maksymalne jednostkowe kwoty, które mogą zostać objęte dofinansowaniem – w przypadku ich przekroczenia, nadwyżka stanowi koszt niekwalifikowany, który trzeba pokryć z własnej kieszeni. Podatek VAT jest kosztem kwalifikowanym tylko wtedy, gdy jest faktycznie i ostatecznie ponoszony przez beneficjenta, a beneficjent nie ma prawnej możliwości odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego w jakiejkolwiek części.

Nazwa elementu Parametr* Wymagane Dodatkowe warunki
Grupa I – Prace termomodernizacyjne  
Element 1 – ocieplenie ścian zewnętrznych U [W/m2K] ≤ 0,2 nie dotyczy
Element 2 – ocieplenie dachu/stropodachu nad ogrzewanymi pomieszczeniami U [W/m2K] ≤ 0,15 Jeżeli zakres prac obejmuje dodatkowo wymianę konstrukcji dachu, pokrycia dachowego, co bezpośrednio wynika z wprowadzenia dodatkowych warstw izolacyjnych, należy wykonać dokumentację projektową.
Element 3 – ocieplenie podłogi na gruncie/stropu nad nieogrzewaną piwnicą U [W/m2K] ≤ 0,3 nie dotyczy
Element 4 – wymiana okien U [W/m2K] ≤ 0,9 nie dotyczy
Element 4 – wymiana drzwi zewnętrznych/bramy garażowej U [W/m2K] ≤ 1,3 nie dotyczy
Grupa II – Instalacje wewnętrzne   Należy osiągnąć wymagany standard techniczny dla co najmniej Elementu 1 albo Elementu 2 i minimalne wymagania na poziomie: e) ściany zewn.: U<=0,30 W/m2K; f) dach/stropodach: U<=0,30 W/m2K; g) strop nad nieogrzewaną piwnicą: U<=0,60 W/m2K; g) okna jednoramowe z zestawami dwuszybowymi. Jeżeli zakres prac obejmuje Element 5 lub 6, należy wykonać dokumentację projektową.
Element 5 – wentylacja mechaniczna nawiewno-wywiewna z odzyskiem ciepła
sprawność odzysku ciepła ηoc [%] ≥ 85
współczynnik nakładu energii elektrycznej WN [Wh/m3] ≤ 0,50
Element 6 – instalacja ogrzewania i ciepłej wody użytkowej
Grupa III – Wymiana źródła ciepła, zastosowanie odnawialnych źródeł energii cieplnej**   Należy osiągnąć wymagany standard techniczny dla co najmniej Elementu 1 (ściany) albo Elementu 2 (dach) i minimalne wymagania dla elementów z Grupy I i II na poziomie: a) ściany zewnętrzne: U<=0,30 W/m2K; b) dach/stropodach: U<=0,30 W/m2K; c) strop nad nieogrzewaną piwnicą: U<=0,60 W/m2K; d) dowolne okna jednoramowe z zestawami dwuszybowymi; e) sprawna wentylacja grawitacyjna z nawiewnikami w oknach; f) izolacja odkrytych przewodów ogrzewania i ciepłej wody użytkowej w pomieszczeniach nieogrzewanych i zawory termostatyczne wraz z głowicami (o ile dopuszczają to możliwości techniczne). Należy wykonać dokumentację projektową.
Element 7 – instalacja kotła kondensacyjnego ηnom [%] ≥ 102
Element 8 – instalacja węzła cieplnego ηnom [%] ≥ 98
Element 9 – instalacja kotła na biomasę ηnom [%] ≥ 85
Element 10 – instalacja pompy ciepła typu solanka/woda, woda/woda lub bezpośrednie odparowanie w gruncie/woda zgodnie z dokumentacją projektową
solanka/woda w punkcie pracy B0W35 napędzana gazem COP ≥ 1,89
Element 11 – instalacja pompy ciepła typu powietrze/woda zgodnie z dokumentacją projektową
powietrze/woda (wyłącznie dla celów c.w.u.) w punkcie pracy A15/W10-55 napędzana elektrycznie COP ≥ 2,9
Element 12 – instalacja kolektorów słonecznych zgodnie z dokumentacją projektową

* przez symbol U należy rozumieć współczynnik przenikania ciepła Uc(max) [W/(m2*K)]

** w przypadku dostępności ciepła sieciowego nie dopuszcza się stosowania innego źródła ciepła wymienionego w Grupie III z wyjątkiem Elementu 8

Aby móc ubiegać się o dofinansowanie, przede wszystkim należy przygotować niezbędną dokumentację oraz osiągnąć wymagany standard techniczny dla przedsięwzięć objętych termomodernizacją (wsp. U dla przegród, minimalne sprawności i klasy dla systemów i urządzeń).

Beneficjentami programu mogą być osoby fizyczne, jednostki samorządu terytorialnego i organizacje pozarządowe. Program najprawdopodobniej zostanie uruchomiony jeszcze w tym roku, jesienią, więc osoby planujące docieplenie domu powinny trzymać rękę na pulsie i śledzić informacje publikowane na stronie NFOŚiGW.

Z ostatniej chwili – na stronie NFOŚiGW opublikowano następujące informacje:

„Ze względu na pokrywanie się obszarów wsparcia w programach – Kawka, Ryś i Prosument – a także zbytnią pracochłonność ich obsługi i jednocześnie brak dostosowania do realnych potrzeb i uwarunkowań regionów, NFOŚiGW zdecydował o stworzeniu nowego, jednolitego i elastycznego mechanizmu wsparcia. Planowany instrument dofinansowywania przedsięwzięć na poziomie lokalnym będzie się wpisywał w potrzeby i oczekiwania regionów, przy jednoczesnym uwzględnieniu możliwości finansowych NFOŚiGW. W związku z powyższym, NFOŚiGW zdecydował (…), że zadania te przekieruje na WFOŚiGW, które są bliżej lokalnych społeczności. Od kilku tygodni NFOŚiGW prowadzi intensywne konsultacje z wojewódzkimi funduszami, które mają oszacować zapotrzebowanie na wsparcie w swoich rejonach. Efektem tych konsultacji ma być nowy kompleksowy instrument dt. wsparcia walki z niską emisją, skierowany do regionów za pośrednictwem WFOŚiGW. Docelowo NFOŚiGW ma zamiar objąć nowym programem działania do tej pory uwzględnione w programach: Kawka, Ryś i Prosument.”

Współczynnik U a wymagania izolacyjności cieplnej przegród

Wymagania techniczne przegród – TERMO vs. rysunek – dodawanie typów

Projektując nowe budynki czy planując termomodernizację obiektów istniejących, Projektanci, Architekci, Konstruktorzy, Certyfikatorzy czy Audytorzy muszą mieć na uwadze wymagania techniczne, jakie poszczególne typy przegród spełniać powinny pod względem izolacyjności cieplnej. Wytyczne te zmieniają się co jakiś czas i łatwo zauważyć tendencję zaostrzania tych wymagań w ostatnich latach, co ma uzasadnienie m.in. w tym, że na rynku dostępne są coraz lepsze materiały i bardziej zaawansowane technologicznie rozwiązania konstrukcyjne, a także w trosce o klimat na naszej planecie i promowaniu budownictwa energooszczędnego, przyjaznego środowisku. Do końca tego roku obowiązują jeszcze wymagania techniczne z 1 stycznia 2014 r., jednak lada moment, bo już od początku 2017 roku zaczną obowiązywać nowsze wytyczne, zatem konieczne będzie zapoznanie się z nowymi wartościami referencyjnymi, m.in. co do wartości współczynnika przenikania ciepła dla przegród.

WT1 WT2

Co istotne, dla przegród wewnętrznych (ścian, stropów, okien, drzwi) wymagania uzależnione są od różnicy temperatur powietrza przestrzeni, jakie dana przegroda oddziela, a dla przegród zewnętrznych od temperatury projektowej w danym pomieszczeniu. Oznacza to, że nawet w przypadku, gdy w całym budynku mamy np. jeden typ stropów, jednakowych pod względem grubości, ilość warstw, materiałów, to wcale nie jest równoważne z tym, że możemy przyjąć jedną wspólną wartość wsp. U, jakiej ta przegroda nie powinna przekroczyć. Konieczne jest bowiem uwzględnienie usytuowania tej przegrody w przestrzeni o konkretnej temperaturze powietrza.

typy

W konsekwencji może okazać się, że w wybranych pomieszczeniach przegroda nie będzie spełniała stawianych jej wymagań i konieczne będzie jej przeprojektowanie pod względem konstrukcji. Wiele osób podczas projektowania popełnia błędy właśnie z powodu ignorowania warunków temperaturowych i przyjmowania jednej wybranej wartości dla danego typu przegrody w całym budynku.

ArCADia-TERMO

W sytuacji, gdy przegroda o zadanej konstrukcji występuje w budynku w pomieszczeniach o różnych temperaturach, istnieje możliwość, że będzie ona musiała spełniać różne wymagania odnośnie izolacyjności cieplnej.

Przykład: w domu jednorodzinnym zastosowano strop Teriva (warstw wykończeniowych nie uwzględniam). W budynku na najniższej, podziemnej kondygnacji znajduje się nieogrzewana piwnica oraz ogrzewany garaż, w którym projektowa temperatura powietrza wewnętrznego wynosi 5 st. C. W pozostałych pomieszczeniach mieszkalnych na dwóch wyższych kondygnacjach zakładam temperaturę 20 st. C, a w łazience 24 st. C. Łazienka sąsiaduje tylko z pomieszczeniami o temperaturze 20 st. C. Mimo, że ze względów konstrukcyjnych w etapie Definicje przegród wystarczyłoby wprowadzić strop wewnętrzny tylko raz, to jednak aby program prawidłowo zinterpretował i dobrał wartości referencyjne, należy strop ten zdefiniować wielokrotnie, tworząc następujące warianty: między pomieszczeniami ogrzewanymi o różnicy temperatury < 8 st. C (pokoje-łazienka),  o różnicy temperatury >= 8 st. C (pokoje-garaż)  oraz między pomieszczeniem ogrzewanym i nieogrzewanym (nad nieogrzewaną piwnicą).

WT3

W programie można zrobić to bardzo sprawnie z wykorzystaniem opcji kopiowania, zmieniając jedynie w zakładce Dodatkowe parametry typ przegrody. Tak wprowadzone typy stropu należy następnie odpowiednio zastosować w etapie Straty ciepła lub Strefy ciepła, definiując strukturę budynku w zakładkach Straty przez przenikanie.

WT4

ArCADia-ARCHITEKTURA

Opisane wyżej zasady tyczą się także rysowania w ArCADia-ARCHITEKTURA. Chcąc stworzony model budynku przesłać do programu ArCADia-TERMO, celem sporządzenia świadectwa, projektowanej charakterystyki czy audytu energetycznego, konieczne jest stworzenie typów przegród już na rysunku, aby program właściwie dopasował wartości referencyjne. Typy definiuje się w oknie właściwości przegrody.

WT6

Jeśli rysujemy ściany jednym ciągiem, obrysowując wszystkie pomieszczenia, lub wstawiamy strop nad całą kondygnacją, konieczne będzie dokonanie podziałów przegród, ze względu na to, że w pomieszczeniach o różnych temperaturach projektowych inne będą wymagania techniczne stawiane przegrodom, jeśli chodzi o izolacyjność cieplną.

WT8

Zaznaczając na rysunku wybraną przegrodę, ukazuje się okienko opcji, w którym znajdziemy m.in. funkcję podziału przegrody. Po dokonaniu podziałów należy wejść we właściwości poszczególnych elementów (fragmentów przegród) i zdefiniować odpowiednie typy.

WT7

Po wyeksportowaniu rysunku do programu ArCADia-TERMO, w etapie Definicje przegród oraz w zakładkach Straty przez przenikanie widoczne będą przegrody z określonymi na rysunku typami. Unikniemy dzięki temu konieczności ręcznego korygowania raportów, ponieważ program prawidłowo przyrówna obliczone wartości wsp. U do wartości referencyjnych.

WT5

Z uwagi na zmieniające się wymagania techniczne, w programie ArCADia-TERMO dostępne są wartości dawne, aktualne i te, które zaczną obowiązywać w przyszłości. Użytkownik może przyjąć do obliczeń warunki techniczne WT2008, WT2014, WT2017 lub WT2021, wybierając w menu Ustawienia – Opcje – Wybór obliczeń pod przyciskiem Parametry WT preferowane tablice.

WT9

1 2 3 4 5 … 21